Bachor – kto to jest? Definicja, synonimy, słownik

Bachor to słowo dość znane i mało przyjemne. Dziś używane jest w znaczeniu bardzo negatywnym, ale czy zawsze tak było? Definicja i synonimy słowa bachor: o tym – i nie tylko – w poniższym artykule.

Bachor – definicja słowa

Współcześnie bachor to określenie dziecka, do którego nadawca wypowiedzi ma w chwili mówienia negatywny stosunek. Bachorem często nazywa się dziecko niesforne, niegrzeczne. Wyraz ten prawdopodobnie pochodzi od hebrajskiego bāchūr – 'młodzieniec'.

Dawna polszczyzna

W dawnym języku polskim bachorem nazywano młodego mężczyznę pochodzenia żydowskiego. Co ważne, używano tego słowa wtedy, gdy mówiono o takim człowieku z niechęcią. Warto zaznaczyć, że w samym hebrajskim bachor było słowem neutralnym. Oznaczało po prostu młodego mężczyznę, czasem bachorem nazywano studenta Talmudu, czyli komentarza do Tory.

Bachor – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, kto to jest bachor, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

Wyrazy pokrewne

Przykłady użycia słowa bachor w literaturze

Panna Aniela na gościńcu!… Winszuję… Co ty tu robisz?…
Anielka przestraszona milczała.
— Piękny masz dozór… wybornie postępujesz… nie ma co mówić. Biegasz po trakcie i tarzasz się w piasku z jakimś brudnym bachorem i prosięciem!…

Bolesław Prus, Anielka

— Jesteś wstrętny i głupi bachor! Powiem zaraz matce… — szepnęła oburzona Majkowska, odchodząc.

Władysław Stanisław Reymont, Komediantka

Jakaś młoda matka wżerała się w policzki swego rocznego dziecka. Potem zaczęła je bić po tyłku i biła je długo. A potem tyłek całowała i jadła. Bachor wrzeszczał. Matka ciągle jadła tyłek. (Emil patrzył na to z przerażeniem). A potem wrzuciła bachora do wózka i zaczęła — jak gdyby nigdy nic — rozmawiać z sąsiadką. (Emil zaczerwienił się ze wstydu). Bachor wrzeszczał. Matka zaczęła krzyczeć i znów bić po tyłku i tak ad infinitum.

Leo Lipski, Niespokojni