Parę czy pare? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?
Tego słowa możemy użyć jako synonimu wyrazu kilka. W innym kontekście to słowo występuje w mianowniku, gdzie ma formę para. Rzeczownik para ma kilka znaczeń, które są doskonale znane wszystkim. Jak prawidłowo je zapisać w bierniku? Pare czy parę? Która z tych form jest prawidłowa? Odpowiedź i wyjaśnienia znajdziecie w poniższym poradniku.
Parę czy pare? Poprawna forma
Co zatem powinno się znaleźć na końcu tego wyrazu, by nie był on zapisany błędnie? Samogłoska 'e' czy może inna samogłoska, czyli nosowe 'ę'? Bez względu na to, o które znaczenie nam chodzi, słowo parę zapiszemy tak samo, czyli z samogłoską nosową ‘ę’. Wynika to z zasady języka polskiego, mówiącej o tym, że gdy odmieniamy liczebniki zakończone na samogłoskę, po tej odmianie za końcu zyskują one w zapisie nosowe 'ę' w wygłosie.
Uwaga! Są osoby, które chcąc uchodzić za tych, którzy pięknie wysławiają się poprawną polszczyzną, podczas swoich wypowiedzi bardzo wyraźnie, czasem wręcz przesadnie, wymawiają samogłoskę 'ę'. Samogłoskę ‘ę’ na końcu wyrazu wymawiamy zazwyczaj bez nosowości lub bardzo słabą nosowością, a więc nie akcentujemy jej bardzo wyraźnie. Zbytnie akcentowanie samogłoski ‘ę’ to tak zwana hiperpoprawność. Nie mieści się ona w normie językowej, a tym samym jest błędna.
Słowo parę może spełniać w zdaniu funkcję liczebnika nieokreślonego i oznacza po prostu małą ilość czegoś. Jest wtedy synonimem takich określeń jak: kilka, trochę.
Wyraz przyjmujący formę parę może być też biernikiem liczby pojedynczej rzeczownika para oznaczającego: dwoje ludzi, zwierząt lub przedmiotów, substancję w stanie lotnym wydobywającą się z cieczy podczas ich ogrzewania (na przykład para wodna).
Parę czy pare? Przykłady zdań
- Gdy zobaczysz parę nad garnkiem, to znaczy, że zupa zaczęła się gotować.
- Zanim obiad będzie gotowy, minie jeszcze parę chwil.
- Wychodzę do supermarketu. Muszę kupić jeszcze parę rzeczy.
- Znam tę parę. To wspaniałe małżeństwo i bardzo dobrzy ludzie.
- Tę parę butów mam na jesień i zimę.
- Kupiła sobie nową parę spodni.
Parę czy pare? Przykłady z literatury
Poloneza czas zacząć. — Podkomorzy rusza
I z lekka zarzuciwszy wyloty kontusza,
I wąsa pokręcając, podał rękę Zosi
I skłoniwszy się grzecznie w pierwszą parę prosi.
Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz
[…]tymczasem dzieci poczęły wraz z Dinah przygotowywać się do drogi. Ponieważ zanosiło się na dłuższą wycieczkę, więc Dinah zapakowała parę sukienek, trochę bielizny i cieplejsze ubranie dla Nel. Staś także pomyślał o sobie, a zwłaszcza nie zapomniał o sztucerze i ładunkach, mając nadzieję spotkać się wśród osypisk Wadi-Rajan z wilkami i hienami.
Henryk Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy
