Szwagier czy szfagier? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?
Wyraz będący tematem poniższego tekstu poradnikowego jest jednym z określeń relacji rodzinnych. Co sprawia problem w jego zapisie? Wątpliwości budzi to, czy powinniśmy użyć dźwięcznej spółgłoski w, czy też raczej bezdźwięcznej samogłoski f. odpowiedź wraz z wyjaśnieniem znajdziecie poniżej.
Szwagier czy szfagier? Poprawna forma
Którą z tych form wybrać, aby pisownia nie zawierała błędu? Szwagier czy szfagier? Otóż poprawny jest wyłącznie zapis szwagier, a zatem wybieramy wariant, który zawiera dźwięczną spółgłoskę w.
Dlaczego właśnie w taki sposób powinniśmy zapisywać wyraz szwagier? Otóż, jest to uwarunkowane etymologią, czyli mówiąc inaczej pochodzeniem szwagra. Wyraz szwagier jest tak zwanym germanizmem, a więc pochodzi z języka niemieckiego. Wywodzi się od rzeczownika Schwager, które ma identyczne znaczenie. Język polski zapożyczył to słowo nieznacznie tylko zmieniając jego pisownię, która de facto, jest zapisem fonetycznym niemieckiego rzeczownika.
Szwagier – kto to jest? Znaczenie słowa
W języku polskim szwagrem określa się:
- brata żony
- brata męża
- męża siostry
- męża szwagierki, czyli siostry żony lub siostry męża
W języku polskim mamy oczywiście jeszcze żeńską formę rzeczownika szwagier. W rodzaju żeńskim to szwagierka.
Szwagier czy szfagier? Przykłady zdań
- Moja przyszła żona ma brata, więc będzie on moim szwagrem.
- W tym roku moja siostra wychodzi za mąż, a to oznacza, że będę miał szwagra.