Wyrażam czy wyrarzam? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?
Czasownik którego poprawna pisownia stanowi temat poniższego tekstu poradnikowego, jest przykładem na to, że gdy musimy wybrać czy w danym słowie zapisać dwuznak rz czy też spółgłoskę ż, wciąż sprawia to nie małe problemy. Wyrażam czy wyrarzam? Który wariant jest prawidłowy? Odpowiedź i wyjaśnienia znajdziecie poniżej.
Wyrażam czy wyrarzam? Poprawna forma
Prawidłowa odpowiedź na to pytanie brzmi: właściwą, czyli bezbłędną formą pisowni czasownika wyrażam jest ta ze spółgłoską ż.
Uwarunkowane jest to zasadą ortograficzną języka polskiego, która mówi, że spółgłoskę ż zapisujemy zawsze wtedy, gdy w wyrazach pokrewnych wymienia się między innymi na wymienia się na: g, dz, h, z. W tym przypadku takim wyrazem pokrewnym będzie wyrazić.
Wyrażam czy wyrarzam? Już wiadomo!
Wyrażam jest czasownikiem występującym w pierwszej osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego (ja wyrażam).
Wyrażam oznacza, że oddaję coś za pomocą słów.
Wyrażam to innymi słowy okazuję swoje uczucia gestami lub zachowaniem.
Czasownik wyrażam określa też to, że przedstawiam, określam coś za pomocą umownych znaków.
Wyrażam czy wyrarzam? Przykłady zdań
- Wyrażam szczere współczucie, że tak się stało.
- Wyrażam uznanie dla twojego zaangażowania.
- Czy wyrażam się wystarczająco jasno?
- Wyrażam wdzięczność za pomoc w rozwiązaniu tej trudnej sytuacji.
Wyrażam czy wyrarzam? Przykład z literatury
WALERY
Ze wszystkiego, coś tu na mą korzyść wymieniła, jedynie mej miłości pragnąłbym przypisać jakąś zasługę; co zaś do skrupułów, to sam ojciec stara się aż nadto, aby postępek twój uczynić zrozumiałym dla świata. Ten bezmiar skąpstwa i surowość, z jaką obchodzi się z dziećmi, zdolne są usprawiedliwić najśmielszą decyzję. Przebacz mi, urocza Elizo, że się wyrażam w ten sposób; wiesz wszakże, że trudno by było złagodzić sąd w tej mierze. Skoro jednak, jak się spodziewam, uda mi się odszukać rodziców, z łatwością przyjdzie nam ich ubłagać. Oczekuję z całym upragnieniem wiadomości i sam gotów jestem udać się po nie, jeśli rzecz będzie się przewlekała.
Molière (Molier), Skąpiec
