Czegokolwiek czy czego kolwiek? Jak to zapisać? Poprawna forma
Kolejne słowo, którego poprawna pisownia budzi wątpliwości. Która wersja jest prawidłowa? Pisana łącznie czy rozdzielnie? Jak zapamiętać poprawną pisownię? Z pomocą przychodzi poniższy tekst. Znajdziecie w nim wszystkie potrzebne wiadomości.

Czegokolwiek czy czego kolwiek? Jak to zapisać? Poprawna forma
Jedyną poprawną formą zapisu jest pisownia łączna, a więc czegokolwiek.
Czegokolwiek jest to odmieniona w dopełniaczu, w rodzaju męskim i nijakim forma zaimka cokolwiek. Z jego pomocą wyrażamy naszą obojętność wobec doboru jakiejś rzeczy lub też zupełną dowolność w tym kierunku.
Jak można zapamiętać poprawną pisownię czegokolwiek? Otóż, pomocna tutaj jest obowiązująca w języku polskim reguła, która mówi, że wszystkie wyrazy zawierające cząstkę -kolwiek, na przykład: cokolwiek, gdziekolwiek, kogokolwiek, zapisujemy łącznie.
Skąd bierze się użycie niepoprawnej formy z pisownią rozdzielną? Być może ma na to wpływ sugerowanie się tym, że wyraz czegokolwiek zawiera cząstkę czego, która sama w sobie funkcjonuje również jako oddzielne słowo, mówiąc bardziej precyzyjnie, forma zaimka pytającego. Jednak w tym przypadku stanowi ono jeden wyraz razem z cząstkę –kolwiek.
Czegokolwiek czy czego kolwiek? Przykłady zdań
- Proszę Cię, dowiedz się czegokolwiek w mojej sprawie.
- Gdy będziesz potrzebowała czegokolwiek, daj mi znać. Pomogę Ci z chęcią i przyjemnością.
Czegokolwiek czy czego kolwiek? Przykład z literatury
— Ma mnie pani za człowieka nazbyt pospolitego, jeżeli się pani lęka czegokolwiek z mej strony — rzekł ze źle ukrywaną goryczą.
— Przebacz, przyjacielu mój — odparła, ujmując go za rękę i wodząc po niej palcami ruchem arcysłodyczy. — Wiem, ile jesteś wart. Opowiedziałeś mi całe swoje życie, jest szlachetne, piękne, wzniosłe, godne twego imienia; może nawzajem ja winna ci jestem moje? Ale lękam się zbyt wiele stracić w twych oczach, opowiadając tajemnice, które należą nie tylko do mnie.
Honoré de Balzac, Sekrety księżnej de Cadignan