fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Dewiant – kto to jest? Znaczenie słowa, synonimy

Dewiant jest negatywnym określeniem człowieka. Kogo nazwiemy dewiantem? Jakie cechy go charakteryzują? Odpowiedzi na te pytania oraz synonimy omawianego słowa poznacie w tekście.

dewiant kto to jest kim jest co to jest czym jest znaczenie definicja hasło krzyżówka synonimy przykłady użycia odmiana pokrewne wyrazy słownik Polszczyzna.pl

Dewiant – kto to jest? Definicja, czyli znaczenie słowa

  1. O dewiancie nie można powiedzieć nic dobrego. Jest nim bowiem osoba z zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się postępowaniem lub zachowaniem odbiegającym od przyjętych norm moralnych lub obyczajowych. Najczęściej dotyczy to zachowań w sferze seksualnej.

Dewiant – inne znaczenie słowa

Dewiant to także termin stosowany w neuropsychologii. W tej dziedzinie nauki dewiantem nazywa się docierający do odbiorcy bodziec, który nie pasuje do innych prezentowanych bodźców. Dewiant zawsze występuje pośród innych bodźców wzrokowych lub słuchowych.

Dewiant – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, kto to jest dewiant, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

  • zboczeniec,
  • psychopata,
  • fetyszysta,
  • degenerat.

Wyrazy pokrewne

  • dewiantka,
  • dewiacja,
  • dewiacyjny.

Sklep Nadwyraz.com

Przykłady użycia słowa dewiant w literaturze

– Proszę, proszę, to pan dokładnie wie, co tam jest.
– Niestety, wiem. Już mówiłem, że te pierwsze odpowiedzi były jeszcze do zniesienia, obelgi były w następnych. Ten dewiant najpierw wysyłał do tych biednych kobiet, które chcą sobie ułożyć życie, taki w miarę grzeczny list, a już w następnym szedł na całość. Czego tam nie ma. Jak o tym pomyślę, to mi się niedobrze robi.

Mariusz Cieślik, Śmieszni kochankowie

Wiem, o czym mówię. Nie ja jedna pokazywałam ci drogę i pomagałam, bo rzeczywiście zbierałaś kierowane na siebie energię jak magnes szpilki. Zaprzedałaś diabłu duszę, a to mały dewiant o osobowości roszczeniowej. Czas z tym skończyć!

Wiesława Maria Korczyńska, Wróć…

Założenie czwarte. Kontrola społeczna stanowi zmienną niezależną w procesie tworzenia dewiacji.
Przedstawiciele kierunku naznaczania uważają, że rozmiary dewiacji są w takiej samej (lub nawet większej) mierze wynikiem działania instytucji kontroli społecznej, co zachowania jednostek określanych jako dewianci.

Andrzej Siemaszko, Granice tolerancji: o teoriach zachowań dewiacyjnych

?

Napisane przez

Absolwent politologii. Język polski to jego pasja. Kwestie związane z polszczyzną interesują go od czasów liceum. W wolnych chwilach lubi słuchać dobrej muzyki.