Interesant – kto to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Bycie interesantem to stały element dorosłości. Pojawia się co rusz i nie da się go uniknąć. Każdy z nas prędzej czy później wystąpi w tej roli. Kim dokładnie jest interesant i w jakich okolicznościach się pojawia? Jakie synonimy ma to słowo? Wszystkie informacje na ten temat znajdziecie w niniejszym tekście.
Interesant – etymologia i znaczenie wyrazu
Pojęcie interesant do polszczyzny przybyło najprawdopodobniej za pośrednictwem języka niemieckiego. Wywodzi się od wyrazu Interessent, co dokładnie oznacza ‘strona zainteresowana’.
Pochodzenie słowa interesant w zasadzie już wskazuje nam jego znaczenie w języku polskim. Kim zatem jest interesant? Otóż tym mianem określa się osobę, która załatwia jakieś istotne sprawy w urzędzie lub innej instytucji. Żeńska forma tego rzeczownika to interesantka. Interesantkę oraz interesanta czasem nazywa się także petentami (nie mylić z penitentami, czyli osobami, które przystępują do spowiedzi).
Celem wizyty interesantki lub interesanta w jakimś urzędzie, jak znamy to wszyscy z własnego doświadczenia, mogą być przeróżne sprawy do załatwienia. Interesanci mogą na przykład chcieć wyrobić dowód osobisty, uzyskać akt urodzenia dziecka czy ustalić termin ślubu cywilnego. Zadaniem i obowiązkiem wszystkich piastujących urzędnicze stanowiska jest pomóc w takiej sytuacji interesantom.
Przyczyną obecności interesantów w urzędzie może być również oficjalne spotkanie z burmistrzem czy prezydentem miasta lub innym urzędnikiem. Każdy urzędnik, niezależnie od stanowiska, jakie zajmuje, powinien w jak najbardziej rzetelny sposób zająć się wszystkimi interesantami.
Warto wspomnieć, że interesantami mogą być zarówno pojedyncze osoby, które określa się mianem osób fizycznych lub prywatnych, jak i tak zwane osoby prawne, czyli na przykład przedstawiciele firm, organizacji czy instytucji.
Jeszcze jedna istotna kwestia. Określenia interesant nie należy mylić z terminem interesariusz. Interesariusz bowiem to osoba, instytucja, grupa osób, która najprościej mówiąc, wpływa na działalność jakiejś organizacji albo przedsiębiorstwa.
Interesant – przykłady użycia
- Sekretariat Urzędu Miasta przyjmuje interesantów w godzinach od 7:00 do 15:00.
- Interesanci mogą składać wnioski w pokoju nr 13 w Urzędzie Gminy.
Odmiana wyrazu
| liczba pojedyncza | |
| M. | interesant/interesantka |
| D. | interesanta/interesantki |
| C. | interesantowi/interesantce |
| B. | interesanta/interesantkę |
| N. | interesantem/interesantką |
| Ms. | interesancie/interesantce |
| W. | interesancie/interesantko |
| liczba mnoga | |
| M. | interesanci/interesantki |
| D. | interesantów/interesantek |
| C. | interesantom/interesantkom |
| B. | interesantów/interesantki |
| N. | interesantami/interesantkami |
| Ms. | interesantach/interesantkach |
| W. | interesanci/interesantki |
Interesant – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
- Petent, petentka, klient, klientka, zainteresowany, zainteresowana, delikwent, delikwentka, osoba zainteresowana.
Interesant – wyrazy pokrewne
- Interesantka, interesujący, interesująca, interesujące, interesować (się kimś lub czymś), interes, interesująco.
Interesant – połączenia wyrazowe
- Czekający, pierwsi, niepełnosprawni, ostatni, zdenerwowani interesanci,
- kolejka, duża, znikoma liczba, obsługa, potrzeby, prawa, pokój, punkt przyjęć, rady, ruch, sprawy, tłum, tysiące, wnioski interesantów,
- przyjazny interesantom,
- interesanci czekają, przychodzą, wychodzą, załatwiają coś,
- informować, kierować, obsługiwać, odsyłać, przybywa, przyjmować, załatwiać interesantów.
Przykłady użycia wyrazu interesant w literaturze
Służba, robotnicy, chłopstwo okoliczne, interesanci, dwór, goście – słowem, wszyscy przywykli do tego, że jeżeli trzeba coś ciężkiego zrobić na pewno, coś z forsą „odwalić” – to do „młodego”. O każdej porze dnia, a nieraz w zimowe noce, w mrozy, zawieje, roztopy, na małych saneczkach albo piechotą, w grubych butach snuł się po drożynach między wsiami do chorych na ospę, na tyfus, szkarlatyny, dyfteryty… Jak to zwykle bywa na świecie z ludźmi silnymi – nie ominął go ani jeden wyzysk. Brał jego pracę każdy, kto tylko mógł. Ale Judym drwił sobie z tego. Czuł się tak dobrze jak inny, gdy zbija majątek albo buduje sobie sławę.
Stefan Żeromski, Ludzie bezdomni
Wstawał wcześnie i codziennie o ósmej rano był już w biurze. Uważał, że punktualność szefa jest najlepszym środkiem na zachowanie dyscypliny w przedsiębiorstwie. […] Od dwunastej do pierwszej przyjmował interesantów. Byli to ludzie poszukujący pracy, agenci różnych firm, wynalazcy różnych kosmetyków itp.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Kiwony
Stopniowo sklep zapełniał się po największej części służącymi i ubogo odzianymi jejmościami. Wtedy Franc Mincel krzywił się najwięcej: otwierał i zamykał szuflady, obwijał towar w tutki z szarej bibuły, wbiegał na drabinkę, znowu zwijał, robiąc to wszystko z żałosną miną człowieka, któremu nie pozwalają ziewnąć. W końcu zbierało się takie mnóstwo interesantów, że i Jan Mincel, i ja musieliśmy pomagać Francowi w sprzedaży.
Bolesław Prus, Lalka
