Konsolacja – co to jest? Definicja, synonimy, słownik
Czy znane jest Wam słowo konsolacja? Jeśli nie, to z całą pewnością znacie jego synonim, który jest znacznie częściej używany. Co zatem nazywamy konsolacją? Jakie są synonimy tego słowa? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w treści poniższego artykułu.
Konsolacja – co to jest? Definicja słowa
Konsolacja w języku polskim ma dwa znaczenia:
1Konsolacją inaczej nazywamy poczęstunek po pogrzebie. Konsolację organizują członkowie najbliższej rodziny zmarłego (żona, mąż, dzieci, wnuki, rodzeństwo); robią to dla tych, którzy przyszli go pożegnać. Jednak obecnie na określenie konsolacji stosuje się termin stypa. Oprócz poczęstunku stypa jest też okazją do wspominania zmarłej osoby oraz pocieszenia bliskich zmarłego po jego stracie. Słowo stypa pochodzi od łacińskiego stipis, którym to określano składkową ofiarę i jednocześnie drobny pieniążek, który był wkładany zmarłym w usta.
2Konsolacją określa się również coś, co jest pociechą w przeżywanym nieszczęściu lub przynosi ulgę w trudnej sytuacji, w jakiej się znajdujemy. Konsolacja jest czymś, co pokrzepia i dodaje otuchy.
Konsolacja – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to jest konsolacja, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
Konsolacja – synonimy w pierwszym znaczeniu
- Stypa.
Konsolacja – synonimy w drugim znaczeniu
- Pociecha,
- pocieszenie,
- otucha,
- ukojenie,
- pokrzepienie.
Wyrazy pokrewne
- Konsolacyjna,
- konsolacyjny.
Przykłady użycia wyrazu konsolacja
– Widzi Marynia? – upewniała się szeptem Aniela, jakby nie dowierzając własnym oczom. – Tylko ich do kołyski położyć…
– Ostatni raz tak Kaźmierz ćmagą upiwszy sia na konsolacji, jak nam ojca jego przyszło chować.
– A dziś to konsolacja po naszej niezgodzie – Kargulowa przepełniona była dobrocią, jak jej Władek spirytusem.
– Tylko kiedy oni do trzeźwości dojdą, bo czas już do pola wyjść…
Andrzej Mularczyk, Sami swoi
Prosto brzmiące konsolacje i uspokojenia, które mają zagłuszyć w nas strach przed cierpieniem czy przed śmiercią, traktuję już z rezerwą.
Robert Siewiorek, Lekcja umierania Księdza Tischnera, „Dziennik Zachodni”
