Nieobecny czy nie obecny? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?

Pisownia partykuły nie w połączeniu z różnymi częściami mowy, bywa problematyczna. Przy tych językowych wątpliwościach pojawia się wówczas pytanie, łącznie czy rozdzielnie? Który wariant zapisu będzie prawidłowy? Nieobecny czy nie obecny? Odpowiedź znajdziecie w poniższym tekście.

Nieobecny czy nie obecny? Poprawna forma

Jak poprawnie zapisać partykułę nie i przymiotnik? Prawidłowa odpowiedź na to pytanie brzmi – łącznie! Dlatego też i przymiotnik nieobecny zapiszemy w taki właśnie sposób.

Reguła ortograficzna języka polskiego mówi bowiem, że partykułę nie z przymiotnikami, które występują w stopniu równym, zawsze zapiszemy łącznie. Jak widać nie jest to szczególnie skomplikowana zasada językowa, więc na pewno teraz nie będziecie mieć już żadnych trudności z zapamiętaniem jak poprawnie piszemy nieobecny.

Nieobecny czy nie obecny? Poprawna forma już znana

1. 1. Nieobecny to przymiotnik, który dotyczy osoby, która powinna znajdować się w danym miejscu lub spodziewano się, że tam będzie, ale jednak nie pojawiła się. Nieobecny to przymiotnik rodzaju męskiego, więc najczęściej odnosi się do mężczyzny.
   2. Stosując przymiotnik nieobecny można też odnieść go w naszej wypowiedzi do czegoś lub kogoś nie zaznaczającego w danym momencie swojego istnienia lub udziału w jakiejś dziedzinie.
   3. Nieobecnym w sposób przenośny określa się także człowieka, który jest zamyślony.
   4. Nieobecny to przymiotnik, który użyty jako eufemizm oznacza osobę zmarłą.

Nieobecny czy nie obecny? Przykłady zdań

Nieobecny czy nie obecny? Przykład z literatury

Pan Mills był nieobecny — co mi tam! A panna Mills? Panna Mills przyjmowała.

Wszedłem do bawialnego pokoju, gdzie zastałem obie panie wraz z Jipem. Panna Mills przepisywała nuty — pamiętam, piosenkę zatytułowaną Na dnie miłości. Dora malowała. Co? Przeze mnie ofiarowane jej kwiaty. Któż potrafi wyrazić uczucia, jakie widok ten wzbudził we mnie.

Charles Dickens, Dawid Copperfield