fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Obłudnik – kto to jest? Definicja słowa oraz synonimy

Obłudnik to człowiek odznaczający się bardzo negatywnymi cechami charakteru. Kogo nazywamy obłudnikiem? Jakie są cechy obłudnika? Jakich możemy użyć synonimów tego wyrazu? Odpowiedzi na te pytania podaje poniższy tekst.

obłudnik kto to jest kim jest jaki jest znaczenie definicja wyrazy pokrewne obłudników obłudnik synonimy słownik Polszczyzna.pl

Obłudnik – kim jest? Znaczenie wyrazu

Obłudnik to człowiek fałszywy, dwulicowy. Ktoś, kto ukrywa swoje prawdziwe myśli i uczucia, aby przedstawić się w lepszym świetle. Innym zachowaniem obłudnika jest to, że co innego myśli, co innego mówi, a co innego robi. Obłudnika możemy też nazwać hipokrytą.

Archetyp obłudnika

Archetyp obłudnika znajdziemy w Biblii. Jest nim faryzeusz. Skąd się to wzięło? Zarzuty wobec obłudy niektórych faryzeuszy w Ewangeliach, zwłaszcza w kontekście ich konfliktu z Jezusem Chrystusem, dały początek współczesnemu określeniu postawy obłudnej, zwanej faryzeizmem, polegającej na przywiązaniu do zewnętrznych form i ceremonii religijnych oraz postępowania bez wzięcia pod uwagę wymiaru duchowego.

Obłudnik – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, kim jest obłudnik, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

  • hipokryta,
  • dwulicowiec,
  • fałszywiec,
  • krętacz,
  • pozorant,
  • faryzeusz.

Wyrazy pokrewne

  • obłudnica,
  • obłudny,
  • obłudna.

Przykłady użycia słowa obłudnik w literaturze

LEONATO
Ty mnie pokrzywdziłeś,
Ty, obłudniku, ty mnie pokrzywdziłeś.
Daremnie kładziesz rękę na rękojeść,
Nie ja się zlęknę.

William Shakespeare, Wiele hałasu o nic

To rzekł, i zwołał starzec wejdalotów,
Przyszli z nieszczerą obłudników twarzą,
Spuszczoném okiem i kornym pokłonem.
Dawno już oni téj chwili czekali,
Bo jeden z nich miał nastąpić po Krewie.

Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas

Caderousse rzeczywiście płakał; trudno było jednak stwierdzić, czy z radości, czy od cebuli, którą obierał dawny oberżysta z Pont-du-Gard.

— Cicho bądź, ty obłudniku — rzekł Andrea. — Już widzę, jak mnie kochasz.

— Niech mnie diabli wezmą, lubię cię bardzo. Mam jakąś słabość do ciebie i nic na to nie poradzę. To silniejsze ode mnie.

Aleksander Dumas (ojciec), Hrabia Monte Christo

?

Napisane przez

Absolwent politologii. Język polski to jego pasja. Kwestie związane z polszczyzną interesują go od czasów liceum. W wolnych chwilach lubi słuchać dobrej muzyki.