Rejent – kto to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia

Dziś słowo rejent nie jest już powszechnie używane, choć zawód, który kiedyś określano tym mianem, nadal funkcjonuje i ma się całkiem dobrze. Większość z nas kojarzy zapewne rejenta z literatury. Kogo niegdyś nazywano rejentem? Jakie jest pochodzenie tego słowa? Gdzie w literaturze spotkamy tę postać? Odpowiedzi w poniższym tekście.

Rejent – kto to jest? Definicja słowa

1 Dawniej rejentem nazywano osobę, którą obecnie określamy notariuszem. Do rejenta udawano się więc w celu sporządzenia aktów prawnych. Współcześnie słowo rejent może być stosowane jako tytuł grzecznościowy przy zwracaniu się do notariusza.

2 W dawnej Polsce rejentem nazywano również urzędnika kancelaryjnego kierującego kancelarią królewską. Do obowiązków rejenta należało redagowanie pism, podawanie ich do podpisu oraz nadzór nad pieczęciami. Rejent czuwał także nad wysłaniem pism króla lub kanclerza. Z kolei w sądach był pomocnikiem pisarza, a niekiedy również jego zastępcą. Sprawował pieczę nad archiwum, przyjmował wpisy do ksiąg sądowych i wydawał z nich wypisy.

Rejent – przykłady użycia

Rejent Milczek

Rejent to jeden z głównych bohaterów Zemsty Aleksandra Fredry. Jest adwersarzem Cześnika Raptusiewicza.

Rejent jest wdowcem, ojcem jedynego syna, Wacława, którego wychowuje samotnie. Nazwisko, które nadał mu Fredro, nawiązuje do charakteru tej postaci. Rejent jest człowiekiem skrytym, małomównym, spokojnym, opanowanym, wręcz flegmatycznym, lecz nie przeszkadza mu to być upartym i zawziętym, a niejednokrotnie wykazywać się przebiegłością. Rejent Milczek jest także zręcznym intrygantem i manipulatorem, ale nie można mu odmówić inteligencji.

Często powtarza słowa: „Niech się dzieje wola Nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba”, przez co może uchodzić za dość pobożnego człowieka, choć tak naprawdę jest to przejaw hipokryzji Rejenta, ponieważ wypowiada te słowa z pewną ironią. Jego religijność jest zatem pozorna. Mimo że zestawienie wszystkich cech Rejenta sprawia, że jawi się on jako osoba niezbyt sympatyczna i niewzbudzająca zaufania, nie jest człowiekiem całkowicie podłym i wyrachowanym, ponieważ potrafi zachować się honorowo.