Niepozorny czy nie pozorny? Jak to zapisać? Poprawna forma
Pisownia łączna i rozdzielna obejmująca zasady nie z różnymi częściami mowy sprawia wiele trudności, wszak dotyczy bardzo wielu słów. Jest przy tym jedną z tych kategorii językowych, które budzą wątpliwości dotyczące poprawnego zapisu. Jaka forma będzie prawidłowa w przypadku tytułowego rzeczownika? Niepozorny czy nie pozorny? Odpowiedź poniżej.
Niepozorny czy nie pozorny? Jak to zapisać? Poprawna forma
Poprawna forma to rzecz jasna ta pisana łącznie, czyli niepozorny.
Pisownia łączna jest uzasadniona regułą gramatyki i ortografii języka polskiego, która mówi, że przymiotniki w stopniu równym zawsze piszemy łącznie z partykułą przeczącą nie, na przykład: nieduży, nieszczęśliwy.
Wyjątkiem od tej reguły są przypadki, gdzie mamy wyraźne zaprzeczenie danego stanu rzeczy np. nie mały, a duży. Rozdzielnie pisze się także przymiotniki w stopniu wyższym i najwyższym.
Co określamy niepozornym? Innymi słowy to taki, który nie zwraca na siebie uwagi swoim wyglądem. Coś niepozornego to także jakieś zdarzenia i przedmioty, które są małe, nieznaczące i nie rzucające się w oczy.
Niepozorny czy nie pozorny? Przykład z literatury
Na tatrzańskich łąkach łatwo spotkać babkę. "Wiadomo! I to niejedną!", odpowie nam ten i ów. I chociaż (jako babki) nie mamy wątpliwości co do leczniczego działania płci pięknej, tu chodzi jednak o babkę, która w formie okładów pomaga na rany i ropiejące wrzody. Ten niepozorny zielony listek nadal cieszy się doskonałą leczniczą sławą.
Beata Sabała-Zielińska, Zakopane, Nie ma przebacz!
