Za bardzo czy zabardzo? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?
Kolejny raz zajmiemy się pisownią łączną i rozdzielną. Wiadomo, że nie należy ona do najłatwiejszych, więc dotyczy całkiem sporej grupy słów, wyrażeń, zwrotów. Za bardzo czy zabardzo? Jak prawidłowo to zapisać? Wyjaśnienia w poniższym tekście.
Złożyć czy złorzyć? Poprawna forma
Ponieważ za bardzo należy do grupy tak zwanych wyrażeń przyimkowych, czyli jest połączeniem przyimka z rzeczownikiem, liczebnikiem, przysłówkiem, przymiotnikiem albo zaimkiem, to według zasad ortografii języka polskiego, poszczególne składniki wyrażeń przyimkowych zapisuje się oddzielnie. Z tego względu poprawną formę stanowi za bardzo, a nie zabardzo.
Za bardzo czy zabardzo? Poprawna forma już znana!
Wyrażenie za bardzo pozwala podkreślić jakieś cechy. Pomaga też wzmocnieniu przekazu w odniesieniu do przymiotnika, przysłówka lub czasownika. Synonimami wyrażenia za bardzo są: nadto, przesadnie, za dużo, niewspółmiernie, ponad miarę.
Za bardzo czy zabardzo? Przykłady zdań
- Czasem chyba za bardzo ufam niektórym, a potem się na nich zawodzę i rozczarowuję.
- Wszyscy uważają Mariolę za bardzo piękną kobietę.
Za bardzo czy zabardzo? Przykład z literatury
Zawsze się bałam. Bałam się być zbyt brzydka i bałam się być zbyt piękna. Bałam się za bardzo zbliżyć do drugiego człowieka i równie mocno obawiałam się odrzucenia. Bałam się drwin. Bałam się oskarżeń, że się mylę, i równie mocno obawiałam się uznania mnie za arogancką, kiedy miałam rację. Takie życie bardzo wyczerpuje. W końcu brakuje już sił, wszystkie źródła są puste i człowiek chce tylko wydobyć się ze swojego życia. Zmienić. Stać kimś innym.
Majgull Axelsson, Ta, którą nigdy nie byłam
