Adekwatny – czyli jaki? Co to znaczy? Definicja, synonimy, przykłady użycia, słownik
Co oznacza przymiotnik adekwatny? W jakich sytuacjach i kontekstach możemy go użyć, żeby, co najważniejsze robić to poprawnie? Jakie są synonimy tego słowa? Treść poniższego tekstu odpowie na te wszystkie pytania i na pewno będzie adekwatna do tematu.
Adekwatny – etymologia wyrazu
Przymiotnik adekwatny pochodzi z łaciny. Wywodzi się od słowa adæquātus, co oznacza ‘zrównany, wyrównany, dopasowany’.
Adekwatny – co to znaczy? Definicja słowa
Przymiotnik adekwatny to, inaczej mówiąc, dopasowany do czegoś i dokładnie temu odpowiadający. Gdy coś jest adekwatne, jest zarazem zgodne z czymś. Adekwatna może być np. odpowiedź, która idealnie dopasowuje się do wypowiedzi naszego rozmówcy, czyli, mówiąc innymi słowy, nie odbiega od tematu. Adekwatna, czyli właściwa, poprawna może być też reakcja na jakieś zdarzenie. Adekwatne może być również zachowanie do konkretnej sytuacji czy przykład, który obrazuje coś w czytelny sposób.
Adekwatny – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co znaczy słowo adekwatny, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
- stosowny,
- odpowiedni,
- odpowiadający,
- właściwy,
- współmierny,
- zgodny,
- dopasowany,
- dostosowany,
- przystosowany.
Przykłady użycia wyrazu adekwatny
Dojrzałość wymaga jednak czegoś jeszcze: jakiegoś stopnia heroizmu. Tutaj, przy heroizmie, odsłania się siła nadziei. Przybliża ona przyszłość mimo oporów, jakie stwarza dla niej teraźniejszość. Dlatego wiąże się nierozerwalnie z dniem dzisiejszym. Heroizm autentyczny, podobnie jak autentyczna dojrzałość, to heroizm na dziś, na teraz.
To wszystko jest prostą konsekwencją naszego wejrzenia w przestrzeń nadziei i w jej heroizm. Pozostaje jednak wciąż nasze kluczowe pytanie: czym jest dojrzałość chrześcijańska? Albo inaczej: poprzez jaki czyn wyraża się w sposób najbardziej adekwatny siła dojrzałości chrześcijańskiej? Czy może poprzez śmierć za wiarę? A może poprzez jakieś inne męczeństwo? A może poprzez akt radykalnego protestu na miarę sądu ostatecznego? – Tak się niekiedy wydaje, do tego niekiedy wzywa się wiernych. Ale nie o to idzie.
ks. Józef Tischner, Świat ludzkiej nadziei: wybór szkiców filozoficznych 1966-1975
