Córunia czy curunia? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?
Słowo będące tematem niniejszego poradnika językowego, to określenie relacji rodzinnej. To słowo jest zdrobnieniem od określenia dziecka płci żeńskiej. Problem w zapisie togo wyrazu stanowi wybór między ó i u. Która z form jest tą prawidłową? Córunia czy curunia? Poniżej znajduje się odpowiedź wraz z potrzebnym wyjaśnieniem.
Córunia czy curunia? Poprawna forma
Pisownia przez ó i u jest jedną z najbardziej kłopotliwych kwestii związanych z poprawną ortografią języka polskiego. Który zapis tego słowa jest tym prawidłowym, córunia czy curunia?
Jedyną poprawną formą jest zapis córunia. Pisownia tego słowa uwarunkowana jest historycznie. W związku z tym, nie ma w języku polskim żadnej zasady tłumaczącej tę pisownię. W wyrazach pochodnych również nie zachodzi żadna wymiana ó:o. Dlatego też prawidłowej formy trzeba się po porostu nauczyć.
Córunia to pieszczotliwe, czułe określenie, którym rodzice zwracają się do swojej córki. Oprócz córuni inne zdrobnienia od słowa córka to: córeczka, córeńka, córuchna, córcia.
Słownik Języka Polskiego podaje informację, że córunia to określenie stosowane przez starsze osoby gdy poufale lub protekcjonalnie zwracają się do jakiejś obcej małej dziewczynki, nastoletniej dziewczyny lub młodej kobiety.
Córunia czy curunia? Przykłady zdań
- Jesteśmy dumni z naszej małej córuni, bo właśnie nauczyła się mówić i stawiać pierwsze kroki.
- Kochanie, odbierz dzisiaj ze szkoły naszą córunię.
- W tym roku nasza młodsza córunia poszła do pierwszej klasy podstawówki, a starsza do piątej.
- Skarbie, odrób dzisiaj lekcje z naszą córunią.
