Konstatacja – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady, słownik
Konstatacja to słowo już nieco zapomniane. Pojawia się chyba w wypowiedziach niewielu użytkowników języka polskiego. A jak to jest z Wami? Używacie go? Znacie to słowo? Jeżeli jest ono dla Was zagadką, w treści tego tekstu znajdziecie definicję konstatacji oraz jej synonimy.
Konstatacja – co to jest? Znaczenie słowa
Konstatacją nazywamy stwierdzenie jakiegoś faktu.
Spostrzeżenie istnienia pewnego stanu na podstawie obserwacji lub innych danych również określa się jako konstatację.
Konstatacja – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to jest konstatacja, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
- obserwacja,
- spostrzeżenie,
- ustalenie,
- stwierdzenie,
- uwaga,
- głos,
- opinia,
- zdanie,
- pogląd,
- spojrzenie,
- wypowiedź,
- stanowisko.
Kolokacje, czyli popularne połączenia ze słowem konstatacja
- celna, gorzka, słuszna, smutna, ostateczna, uzasadniona konstatacja,
- konstatacja faktów, stanu rzeczy,
- konstatacja z protokołu, ze spotkania,
- konstatacja na jakiś temat,
- konstatacja w jakiejś sprawie,
- dojść/dochodzić, skłaniać/skłonić kogoś do konstatacji,
- pokusić się o konstatację.
Etymologia
Słowo konstatacja pochodzi od francuskiego constatation, co oznacza 'stwierdzenie'.
Przykłady użycia słowa konstatacja
W gruncie rzeczy była to obopólna mityczna, perwersyjna, zarazem jednak pokrzepiająca gra: jeszcze jedna spośród tylu innych niebezpiecznych rozkoszy oswojonej miłości. Ale to właśnie jedna z owych trywialnych gier nie zakończyła o mały włos ich (...) wspólnego życia. Chociaż na wylot znał jej wojenne metody, tym razem nie mógł tego ścierpieć.
Incydent stworzył im oczywiście okazję do przywołania innych, pomniejszych zatargów z wielu innych burzliwych poranków. Z jednych pretensji wyłaniały się następne, rozdrapując stare blizny, zadając nowe rany, i oboje przerazili się przygnębiającą konstatacją, że podczas tylu lat małżeńskiej walki nie robili nic prócz tego, że nawzajem żywili do siebie urazy.
Gabriel García Márquez, Miłość w czasach zarazy
Te same terminy, ta sama frazeologia może być siedliskiem światopoglądu dramatycznego i oddramatyzowanego. Ten sam aparat pojęciowy może być przeniknięty pełną niepokoju myślą równie dobrze, jak leniwymi konstatacjami zadowolonego z siebie konformizmu. Światopogląd „spokojny” głosi, że „nic się już nie stanie” w świecie, że świat jest uporządkowany, pozbawiony tragizmu, higieniczny, aseptyczny. Światopogląd dramatyczny nie zawęża swego obrazu rzeczywistości, gotów jest modyfikować swój sąd o świecie zależnie od zmian w nim zachodzących.
Julian Kornhauser, Adam Zagajewski, Świat nieprzedstawiony
