Nie nadążam czy nienadążam? Która forma jest poprawna?
Nadążać to wykonywać jakieś czynności w tempie, które jest dopasowane do innych działań lub też do jakichś zmian, dzięki czemu nie powstają żadne zaległości i opóźnienia. Jeżeli dodamy do tego partykułę nie otrzymamy zaprzeczenie. Jak poprawnie je zapisać? Nie nadążam czy nienadążam? W poniższym tekście znajdziecie odpowiedź.
Nie nadążam czy nienadążam? Jak to zapisać? Poprawna forma
Pisownia łączna i rozdzielna obejmująca zasady nie z różnymi częściami mowy sprawia wiele trudności, wszak dotyczy bardzo wielu słów. Jest przy tym jedną z tych kategorii językowych, które budzą wątpliwości dotyczące poprawnego zapisu. Jaka forma będzie prawidłowa w przypadku tytułowego wyrażenia? Nie nadążam czy nienadążam?
Poprawną formą wyrażenia nie nadążam jest oczywiście ta z pisownią rozdzielną.
Wytłumaczeniem tego jest obowiązująca zasada dotycząca gramatyki w języku polskim. Mówi ona, że partykułę nie z czasownikami zawsze piszemy rozdzielnie.
Wyrażenie nie nadążam jest formą pierwszej osoby liczby pojedynczej pochodzącą od bezokolicznika nadążać.
Nie nadążać to nie tylko zostawać w tyle za kimś, czy nie dostosowywać się do zachodzących zmian, ale także nie być z w stanie czegoś zrozumieć. To ostatnie używane jest w języku potocznym.
Nie nadążam czy nienadążam? Przykłady zdań
- Na lekcjach historii czasami nie nadążam z robieniem notatek.
- Biegniesz tak szybko, że nie nadążam za Tobą.
- Zmieniasz zdanie tak szybko, że nie nadążam za tym.
