Anglii czy Angli? Poznajcie poprawną pisownię
Anglii czy Angli? Zapis odmienionych rzeczowników zakończonych na -ia bywa niekiedy problematyczny. Która forma jest zatem prawidłowa? Sprawdźmy to!
Anglii czy Angli? Która forma jest poprawna?
Anglii czy Angli – jak zapisać to poprawnie?
„Jedziesz do Anglii?” „Tak, mój kuzyn mieszka w Anglii, jadę go odwiedzić”. Ten króciutki dialog wskazuje prawidłową pisownię wyrazu. To jedyna poprawna i zgodna z zasadami ortograficznymi forma zapisu tego słowa. Dlaczego podwaja się i na końcu? Odpowiedź poniżej.
Dlaczego Anglii, a nie Angli?
Wątpliwości rozwiewa zasada ortograficzna odnosząca się do rzeczowników rodzaju żeńskiego, których forma dopełniacza, celownika i miejscownika liczby pojedynczej zapisywana jest z końcówką -ii. Zgodnie z tą zasadą, jeśli rzeczownik w mianowniku kończy się na -ia, które poprzedzone jest spółgłoskami: l (jak w omawianej Anglii), d, r, g, ch, t lub k, to cały wraz zapisywany jest z -ii na końcu odmienionej formy.
Pisownia -ii na końcu wyrazów
Zgodnie z powyższą zasadą -ii zapisujemy na końcu wyrazów, gdy:
- l występuje przed -ia: Anglia→ Anglii czy Brazylia→ Brazylii;
- d występuje przed -ia: Irlandia→ Irlandii czy Holandia→ Holandii;
- r występuje przed -ia: Syria→ Syrii czy Szwajcaria→ Szwajcarii;
- g występuje przed -ia: Norwegia→ Norwegii, czy Belgia→ Belgii;
- ch występuje przed -ia: Monachomachia→ Monachomachii czy Lechia→ Lechii;
- t występuje przed -ia: hostia→ hostii czy sympatia→ sympatii;
- k występuje przed -ia: autarkia→ autarkii.
Forma Anglii w zdaniach
Anglii czy Angli? Znamy już odpowiedź! Przyjrzyjmy się zatem kilku przykładom, aby utrwalić poprawną pisownię.
Wielka Brytania to unitarne państwo składające się z Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii Północnej oraz terytoriów zależnych.
W wiktoriańskiej Anglii tworzył najwybitniejszy dramaturg – William Szekspir.
Wielu młodych ludzi emigruje do Anglii w celach zarobkowych.
Anglii czy Angli? Już wszystko jasne! Przykłady z literatury
Młodzi państwo Tarkowscy pozostali aż do śmierci pana Rawlisona w Anglii, a w rok później wyruszyli w długą podróż. Ponieważ przyrzekli sobie odwiedzić te miejsca, w których spędzili najmłodsze lata, a potem błąkali się niegdyś jako dzieci, podążyli więc przede wszystkim do Egiptu.
Henryk Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy
A i w Anglii trudno było o tę odrobinę bezpieczeństwa i spokoju, która mogłaby usprawiedliwić narodową dumę Anglików. Co noc, w samej stolicy, zdarzały się zbrojne napady i bezkarne grabieże.
Karol Dickens, Opowieść o dwóch miastach
Przybycie pana ojca i Anny opóźniało się, a ja po dziecięcemu na przemian modliłam się o ich bezpieczny powrót i o to, by statek, którym zdążają do brzegów Anglii, zatonął bez śladu, a wraz z nim moja rywalka.
Philippa Gregory, Kochanice króla
?
