Niwa – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Nieco już zapomniane słowo niwa związane jest z rolnictwem. Jednak, jak to w języku polskim bywa, wyraz niwa nie ma jednego znaczenia. Jedno jest dosłowne, drugie potoczne. W treści niniejszego artykułu znajdziecie wyjaśnienie, co nazywamy niwą, ponadto poznacie synonimy, którymi możemy zastąpić to słowo.
Niwa – etymologia słowa
Słowo niwa ma pochodzenie prasłowiańskie. Wyraz ten wywodzi się od podobnego w zapisie *niva, oznaczającego 'pole przygotowane pod uprawę przez karczowanie, nowina; ziemia orna, rola' lub 'to, co styka się z polem, co przylega do pola'.
Niwa – co to jest? Co to znaczy? Definicja słowa
„Spuśćcie nam na ziemskie niwy, zbawcę, z niebios obłoki…” – można usłyszeć w jednej z pieśni adwentowych. Być może kiedyś, podczas jej słuchania w kościele na roratach, zastanawialiście się, czym są wspomniane w niej niwy (liczba mnoga od słowa niwa).
1Otóż pojęciem niwy określa się ziemię rolną, która jest przeznaczona do uprawy roślin. Dawniej, w feudalnym systemie gospodarki wiejskiej, była jednostką podziału danego gruntu rolnego.
2Gdy mówimy o niwie w znaczeniu potocznym, mamy na myśli wydzielony zakres jakiejś ludzkiej aktywności, czyli innymi słowy – jakąś konkretną dziedzinę czyjejś działalności.
Niwa – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy niwa, co to jest, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
Niwa – synonimy w pierwszym znaczeniu
- Łan,
- pole,
- rola,
- rozłóg.
Niwa – synonimy w drugim znaczeniu
- Dziedzina,
- branża,
- obszar,
- pole,
- poletko,
- podwórko,
- sfera.
Niwa – połączenia wyrazowe
W drugim znaczeniu
- Niwa artystyczna,
- gospodarcza,
- kulturalna, literacka, polityczna, społeczna, sportowa, zawodowa, niwa kultury.
Przykłady użycia wyrazu niwa w literaturze
W każdej niwie każdy gospodarz otrzymywał jedną parcelę. Była ona długa, przebiegała bowiem całą niwę z jednego końca w drugi.
Izabella Bukraba-Rylska, Socjologia wsi polskiej
Bogumił zamilkł i słuchał jeszcze długo tej przebrzmiałej rozmowy, i patrzył w to, co sobie powiedzieli, niby w otchłań.
Nagle ujrzał przed sobą pola Serbinowa, odłogiem leżące niwy, buraki pozarastane perzem, kartorfle - wielkim ostem, puste stodoły i spichrze. Nie, nic nie mogło stanąć na przeszkodzie tej pracy, co go tam czeka. Wszystko, czym się tu dręczą - to czcze urojenia. Wystarczy o tym nie myśleć i nie mówić, aby to przestało być.
Łagodnie usiłował panią Barbarę postawić na nogi.
Maria Dąbrowska, Noce i dnie
Przez trzy lata uczniowie brali udział w konkursach matematycznych, recytatorskich i językowych. Mamy też sukcesy na niwie sportowej.
Przetarli szlaki, „Gazeta Krakowska”