Wreszcie czy nareszcie – którą formę wybrać?
Czasami (pewnie nawet dość często) coś następuje później, niż się tego spodziewaliśmy. Mówimy wtedy wreszcie czy też nareszcie, zwykle wyrażając również zadowolenie towarzyszące temu, że oczekiwany stan rzeczy w końcu zaistniał. Słowa te brzmią bardzo podobnie, są często używane i zazwyczaj nie sprawiają kłopotów. Czy są jednak synonimami? Czy możemy używać ich zamiennie? Którą z form wybrać: wreszcie czy nareszcie?
Wreszcie czy nareszcie – którą formę wybrać?
Wreszcie czy nareszcie? Co znaczą te określenia?
Wyraz wreszcie komunikuje, że upłynęło dużo czasu, zanim coś się wydarzyło. Używamy go, kiedy chcemy wyrazić, że coś nastąpiło później, niż tego oczekiwaliśmy, np.
- Wreszcie jesteś! Myślałam, że już nie przyjdziesz.
- Przestał padać deszcz, więc wreszcie mogliśmy wyjść z domu.
Słowo wreszcie stosujemy również w sytuacji, kiedy zapowiadamy wyliczenie ostatniego elementu z jakiegoś szeregu, np.
- Na dobre samopoczucie wpływ mają takie czynniki jak zdrowe odżywianie, spokojny sen, unikanie używek, wreszcie aktywność fizyczna.
Podobne definicje znaleźć można w słowniku pod hasłem nareszcie. Również przy użyciu tego słowa da się wyrazić, że jakieś zdarzenie miało miejsce później, niż się tego spodziewaliśmy, komunikuje także zadowolenie, że w końcu coś nastąpiło, np.
- Nareszcie zdałam ten egzamin, podchodziłam do niego już trzy razy!
- Jak to dobrze, że mogę nareszcie odpocząć.
W takim kontekście z powodzeniem możemy użyć również frazy w końcu, o której pisaliśmy już tutaj: W końcu czy wkońcu? Nie wiecie? My wiemy!.
Wreszcie czy nareszcie – która forma jest poprawna?
Obydwie formy są poprawne. Zasadniczo są również synonimami i można je stosować wymiennie. Słowniki notują jednak, że słowo nareszcie wyraża dodatkowo zadowolenie mówiącego spowodowane zaistnieniem oczekiwanego stanu rzeczy.
Każda okazja jest zaś dobra, żeby odświeżyć pamięć – a o synonimach pisaliśmy już tutaj: Synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
Warto również pamiętać, że słowa nareszcie i wreszcie to dawne połączenia przyimkowe, mające dzisiaj postać zrostów, które – zgodnie z zasadami – pisze się łącznie. Pochodzą jednak od wyrazu reszta i niegdyś pisane były oddzielnie (na reszcie i w reszcie).
?
