fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Altruista – kto to jest? Co to znaczy? Definicja, synonimy, przykłady użycia

Kim jest altruista i jaka jest etymologia tego słowa? Jakie są synonimy altruisty oraz przykłady użycia? O tym wszystkim w naszym artykule.

Altruista kto to jest? Kim jest? Co to znaczy? Wyjaśnienie, synonimy, przykłady. Słownik Polszczyzna.pl

Kto to jest altruista?

Zwykło się mówić, że ktoś urodził się altruistą lub jest nałogowym i niepoprawnych altruistą. Można przyjąć postawę prawdziwego altruisty, albo udawać altruistę. Czy wiemy jednak kim jest wspomniany altruista? Zerknijmy na definicję słowa i wyrazy bliskoznaczne.

Altruista – czyli kto? Co to znaczy? Definicja słowa

Altruista to osoba, którą cechuje altruizm. Jest to człowiek bezinteresowny i empatyczny, który w swoim postępowaniu kieruje się dobrem innych i skłonny jest do poświęceń.


Altruista – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, kto to jest altruista, co to znaczy, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

  • Dobra dusza,
  • osoba bezinteresowna,
  • społecznik.

Altruista – etymologia wyrazu

Wyraz altruista wywodzi się z języka łacińskiego, od słowa alter– ‘drugi, inny’.

Altruista – wyrazy pokrewne

  • Altruistka,
  • altruistycznie,
  • altruistyczność,
  • altruistyczny,
  • altruizm.

Sklep Nadwyraz.com

Przykłady użycia wyrazu altruista w literaturze

Dewiantem jest więc nie tylko przestępca, alkoholik, narkoman czy prostytutka, lecz także homoseksualista, karzeł, ociemniały, chory psychicznie, ekscentryk, dysydent polityczny, kaleka, czasami również i bohater lub altruista. A zatem nie tylko tacy ludzie, którzy z premedytacją naruszają normy społeczne, ale również tacy, którzy swoim wyglądem, sposobem bycia itp. odbiegają od oczekiwań, są w jakiś sposób „inni”.

Andrzej Siemaszko, Granice tolerancji : o teoriach zachowań dewiacyjnych

Dla jednego odludek (bo zamknął się w wieży), dla innego człowiek niezwykle towarzyski (świadectwo Prób i Dziennika podróży)', dla jednego wciąż jeszcze mieszczanin, dla innego wielki pan; dla jednych egocentryk, całkowicie zanurzony w sobie, dla innych (Fortunat Strowski) – działacz, mediator, polityk, stojący za kulisami każdej wielkiej sprawy we Francji. Egoista albo altruista, kobieciarz czy też trochę homoseksualista lub nawet „niedorozwinięty płciowo”, milczek czy gaduła, flegmatyk czy sangwinik, czaruś czy odpychający – nic nie jest pewne. Bo też wszystko to można w nim znaleźć.

Józef Hen, Ja, Michał z Montaigne?

Napisane przez

Absolwentka filologii polskiej w specjalności edytorstwo oraz krytyka literacka i artystyczna. Jej zainteresowania polonistyczne koncentrują się głównie wokół językoznawstwa ze szczególnym uwzględnieniem stylistyki stosowanej i lingwistyki diachronicznej. Chętnie angażuje się w projekty wydawnicze. Prywatnie – amatorka górskich wędrówek i żeglarstwa.

X