fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Bachor – kto to jest? Definicja, synonimy, słownik

Bachor to słowo dość znane i mało przyjemne. Dziś używane jest w znaczeniu bardzo negatywnym, ale czy zawsze tak było? Definicja i synonimy słowa bachor: o tym – i nie tylko – w poniższym artykule.

Bachor kto to jest kim jest definicja słowa znaczenie bachora bachor synonim słownik Polszczyzna.pl

Bachor – definicja słowa

Współcześnie bachor to określenie dziecka, do którego nadawca wypowiedzi ma w chwili mówienia negatywny stosunek. Bachorem często nazywa się dziecko niesforne, niegrzeczne. Wyraz ten prawdopodobnie pochodzi od hebrajskiego bāchūr – 'młodzieniec'.

Dawna polszczyzna

W dawnym języku polskim bachorem nazywano młodego mężczyznę pochodzenia żydowskiego. Co ważne, używano tego słowa wtedy, gdy mówiono o takim człowieku z niechęcią. Warto zaznaczyć, że w samym hebrajskim bachor było słowem neutralnym. Oznaczało po prostu młodego mężczyznę, czasem bachorem nazywano studenta Talmudu, czyli komentarza do Tory.

Bachor – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, kto to jest bachor, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

  • dzieciak
  • smarkacz
  • szczeniak

Wyrazy pokrewne

  • bachorek

Przykłady użycia słowa bachor w literaturze

Panna Aniela na gościńcu!… Winszuję… Co ty tu robisz?…
Anielka przestraszona milczała.
— Piękny masz dozór… wybornie postępujesz… nie ma co mówić. Biegasz po trakcie i tarzasz się w piasku z jakimś brudnym bachorem i prosięciem!…

Bolesław Prus, Anielka

— Jesteś wstrętny i głupi bachor! Powiem zaraz matce… — szepnęła oburzona Majkowska, odchodząc.

Władysław Stanisław Reymont, Komediantka

Jakaś młoda matka wżerała się w policzki swego rocznego dziecka. Potem zaczęła je bić po tyłku i biła je długo. A potem tyłek całowała i jadła. Bachor wrzeszczał. Matka ciągle jadła tyłek. (Emil patrzył na to z przerażeniem). A potem wrzuciła bachora do wózka i zaczęła — jak gdyby nigdy nic — rozmawiać z sąsiadką. (Emil zaczerwienił się ze wstydu). Bachor wrzeszczał. Matka zaczęła krzyczeć i znów bić po tyłku i tak ad infinitum.

Leo Lipski, Niespokojni

Bachor – odmiana słowa

liczba pojedyncza
M. bachor
D. bachora
C. bachorowi
B. bachora
N. bachorem
Ms. bachorze
W. bachorze
liczba mnoga
M. bachory
D. bachorów
C. bachorom
B. bachory
N. bachorami
Ms. bachorach
W. bachory

?

Napisane przez

Absolwent politologii. Język polski to jego pasja. Kwestie związane z polszczyzną interesują go od czasów liceum. W wolnych chwilach lubi słuchać dobrej muzyki.

X