fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Bałwochwalstwo – co to jest? Znaczenie słowa i przykłady użycia

Bałwochwalstwo to termin przede wszystkim z zakresu religioznawstwa. We współczesnym świecie nie brakuje jednak bałwochwalczych zjawisk, które wcale nie muszą być związane z religią. Czym zatem jest bałwochwalstwo, skąd pochodzi to słowo oraz jakie ma wyrazy pokrewne, bliskoznaczne i kolokacje? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziecie w naszym najnowszym artykule. Zapraszamy do lektury!

Bałwochwalstwo co to jest synonimy odmiana przykłady wyjaśnienie znaczenie słownik Polszczyzna.pl

Bałwochwalstwo – co to jest? Znaczenie słowa

Wyraz bałwochwalstwo może mieć dwa znaczenia:

1 W ścisłym znaczeniu tego słowa jest to termin odnoszący się do wierzeń abrahamowych (czyli wywodzących się od pierwotnego judaizmu), w których to bałwochwalstwo oznacza oddawanie czci innym bogom i bóstwom*.

2 Szerzej słowo bałwochwalstwo może oznaczać ubóstwienie, adorację i kult tzw. bożków, np. pieniądza, władzy czy spraw doczesnych. Ponadto bałwochwalstwo może przejawić się wobec osób, czyli wtedy, gdy ktoś traktuje kogoś z przesadnym uwielbieniem i ma wobec niego bezkrytyczny stosunek.

* W Biblii bałwochwalstwo to grzech polegający na kultywowaniu obcych bogów również poprzez adorację posążków czy obrazów, czyli wyobrażeń, wizerunków innych bóstw, nazywanych w Starym Testamencie bałwanami i idolami (stąd drugie określenie – idolatria). Biblijnym przykładem bałwochwalstwa jest adoracja złotego cielca przez Izraelitów w Księdze Wyjścia.


Bałwochwalstwo – etymologia wyrazu

Wyraz bałwochwalstwo wywodzi się z greckich słów idolon oraz latreia oznaczających odpowiednio: ‘obraz’, ‘posąg’ i ‘kult’.

Bałwochwalstwo inaczej, czyli wyrazy bliskoznaczne i synonimy

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy bałwochwalstwo, co to jest, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

  • pogaństwo, politeizm, wiara w zabobony,
  • ubóstwienie, uwielbienie, kult, adoracja, gloryfikacja.

Bałwochwalstwo – wyrazy pokrewne

  • Bałwochwalczy, bałwochwalczo,
  • bałwochwalny,
  • bałwochwalca,
  • bałwochwalić.

Kolokacje, czyli popularne połączenia wyrazowe ze słowem bałwochwalstwo

  • Bałwochwalstwo religijne,
  • bałwochwalstwo wobec kogoś/ czegoś.

Bałwochwalstwo – odmiana wyrazu

liczba pojedyncza
M. bałwochwalstwo
D. bałwochwalstwa
C. bałwochwalstwu
B. bałwochwalstwo
N. bałwochwalstwem
Ms. bałwochwalstwie
W. bałwochwalstwo
liczba mnoga
M. bałwochwalstwa
D. bałwochwalstw
C. bałwochwalstwom
B. bałwochwalstwa
N. bałwochwalstwami
Ms. bałwochwalstwach
W. bałwochwalstwa

Przykłady użycia wyrazu bałwochwalstwo w literaturze

Nie była już chrześcijańska wiara zupełnie obcą w Lechii, wciskała się ona ze wszech stron, ale zarazem mieszała z dawną, i była tylko nowym bałwochwalstwem, torującym drogi nawróceniu. […] Bałwochwalstwo słowiańskie nie miało tych form wyszukanych, określonych, stałych, co inne wiary pogan. Wyznawano Boga jednego, lękano się duchów pomniejszych, natura cała przedstawiała się jakąś żywą istotą rozumną, ze wszystkimi w niej żyjącymi stworzeniami stanowiącą spójną całość, tworzącą z nich i nimi żywot jeden wspólny…

Józef Ignacy Kraszewski, Stara baśń, 1876

– Pan Holroyd – mówiła dalej pani Gould – czuł się dotknięty i urażony przepychem strojów świętych, których posągi stoją w katedrze. Nazwał to kultem drewna i pozłotki. Ale mnie się zdaje, iż on zapatruje się na swego Boga jak na jakiegoś wpływowego wspólnika, który jako swój udział w zyskach otrzymuje ufundowane kościoły. To pewnego rodzaju bałwochwalstwo. Opowiadał mi, że co roku funduje kościół.

Joseph Conrad, Nostromo, 1904

Nie naśladujcie bałwochwalców w ubiorach Waszych. Bo bałwochwalcy między którymi żyjecie, urząd chcą zrobić szanownym, nie przez poświęcenie się, ale przez ubior; i czepiają na siebie purpurę, i gronostaje, i wstęgi, i ordery; i są jako nierządnice, które się bielą i różują, i stroją, i im brzydsze, tém piękniéj ubiérają się.

Adam Mickiewicz, Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego, 1832

Napisane przez

Absolwentka lingwistyki stosowanej i filologii germańskiej. Miłośniczka języka polskiego i języków obcych: niemieckiego, włoskiego i angielskiego, którymi płynnie włada. Zagadnienia językowe nie są jej obce, a jako córka polonistki poprawianie wszystkiego i wszystkich wokół ma we krwi. Lubi podróżować i otaczać się pięknymi rzeczami, w tym literaturą piękną i nie tylko.

X