Behawioralny – co to znaczy? Definicja, przykłady użycia, słownik

Przymiotnik behawioralny może dla niektórych brzmieć dość tajemniczo. Jest to pojęcie z zakresu wiedzy biologiczno-psychologicznej. Być może słyszeliście to słowo w kontekście terapii behawioralnej. Co oznacza ów przymiotnik? Co jeszcze może być behawioralne? Odpowiedź znajdziecie w poniższym tekście.

Behawioralny – etymologia słowa

Przymiotnik behawioralny jest wyrazem pokrewnym rzeczownika behawior, który z kolei jest anglicyzmem. W języku angielskim behavior lub behaviour oznacza 'zachowanie'.

Behawioralny – czyli jaki? Co to znaczy? Definicja słowa

Co zatem oznacza behawioralny? To inaczej związany z behawiorem, czyli każdą dającą się zaobserwować reakcją człowieka lub zwierzęcia na bodźce płynące z otoczenia.

Podłożem terminu behawioralny jest XX wieczny nurt naukowo-filozoficzny zwany behawioryzmem. Według niego zachowanie rozumiane jest jako zespół fizycznych reakcji organizmu na bodźce zewnętrzne. Są to właśnie reakcje behawioralne.

Uwaga behawiorystów skupia się w głównej mierze na tym, jakie związki zachodzą między bodźcami a reakcjami.

Związana z tym terapia behawioralna kładzie nacisk na analizę zachowań, które interpretowane są jako reakcje na bodźce. Większą uwagę terapii behawioralnej przykuwają zachowania obecne, aniżeli te z przeszłości. Celem jest zmiana niepożądanych zachowań i kształtowanie tych, które są akceptowane.

Behawioralny – wyrazy pokrewne

Behawioralny – kolokacje, czyli popularne połączenia z tym słowem

Przykłady użycia wyrazu behawioralny

W psychologii, a także w pozostałych dyscyplinach naukowych zaliczanych do nauk behawioralnych, badanie naukowe można traktować jako proces rozwiązywania problemów.

Jerzy Brzeziński, Metodologia badań psychologicznych

Ważnym wskaźnikiem behawioralnym jest przejawianie przez osobę badaną adekwatnych reakcji emocjonalnych w stosunku do tego, co mówi, a więc występowanie zgodności logicznej między charakterem treści (aspekt poznawczy) a towarzyszącymi im emocjami (aspekt afektywny).

Ewa Wysocka, Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym