Cudny czy códny? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?

Pisownia przez ó i u jest jedną z najbardziej kłopotliwych kwestii związanych z poprawną ortografią języka polskiego. Gdy wymawiamy te głoski brzmią one identycznie. Który zapis tego słowa jest tym prawidłowym, cudny czy códny? Odpowiedź poniżej.

Cudny czy códny? Poprawna forma

Jedyną poprawną formą jest cudny, a więc zapis z użyciem u.

Przymiotnik cudny pochodzi oczywiście od rzeczownika cud. Wyraz cud funkcjonuje w języku polskim już dość długo. W zapisach występuje od XV wieku – gdzie wówczas miał formę "cudo" lub "czudo". Od XVI wieku obecna była już tylko wersja, której używamy obecnie, czyli cud.

Ponieważ pisownia słowa cud jest uwarunkowana historycznie, nie ma więc żadnej zasady regulującej zapis przez u. To samo dotyczy przymiotnika cudny. W związku z tym poprawną pisownię trzeba zapamiętać.

Przymiotnik cudny to forma w rodzaju męskim. Forma rodzaju żeńskiego brzmi cudna, natomiast formą rodzaju niejakiego jest cudne.

Co oznacza przymiotnik cudny? Cudnym inaczej nazywamy coś lub kogoś niezwykle pięknego. Coś lub ktoś cudnego budzi również nasz podziw.