Cyjan – co to jest? Definicja, przykłady użycia

Podobno ludzkie oko jest w stanie dostrzec około 10 milionów różnych kolorów oraz ich odcieni. To naprawdę imponująca zdolność! Choć duża część ludzi zna jedynie podstawowe nazwy barw, to istnieje jeszcze przecież całe mnóstwo ich odcieni, które również posiadają swoje nazwy. Wśród całej tej palety kolorów znajdziemy między innymi cyjan. Cyjan to również pojęcie stosowane w chemii. O tym czym jest cyjan możecie dowiedzieć się z poniższego tekstu.

Cyjan – co to jest? Definicja słowa

Cyjan jako odcień koloru

Cyjan to nazwa jednego z odcieni koloru niebieskiego. Mówiąc bardziej precyzyjnie, cyjanem określa się barwę jasnoniebieską z domieszką szarego. Ten dodatek szarości może sprawiać wrażenie, że cyjan jest kolorem bladym, spłowiałym. Cyjan jest też czasem nazywany szarobłękitnym lub sinoniebieskim. Najbardziej podobnymi do cyjanu odcieniami barw są błękit i turkus.

Cyjan w laboratorium chemicznym

Każdy, kto zawodowo zajmuje się chemią lub po prostu pasjonuje się tą dziedziną nauki wie, że cyjanem określa się bezbarwny, silnie trujący gaz o zapachu gorzkich migdałów. Cyjan jest nieorganicznym związkiem chemicznym węgla i azotu. Należy do grupy tak zwanych pseudohalogenów. Charakterystyczną właściwością cyjanu jest między innymi to, że podczas jego spalania, płomień jest niebieski.

Cyjan – przykłady użycia

Cyjan – etymologia wyrazu

Wyraz cyjan pochodzi z języka greckiego. Wywodzi się od słowa κυανoῦς [kyanos]– 'niebieski'.

Cyjan – wyrazy pokrewne

Cyjan – odmiana wyrazu

Przykłady użycia wyrazu cyjan w literaturze i prasie

Wciąż przybywało nam zleceniodawców, którym mieliśmy przysporzyć konsumentów, tak by zapewnić światu nowe zamówienia. Wychowany w epoce kolejek, wyobrażałem sobie tę sztafetę jako jeden nie kończący się ogonek. Biuro pękało w szwach, wracałem coraz później, coraz bardziej zmęczony, i wkrótce przestałem odróżniać księżyc i słońce, chrom od magenty, cyjan , a także inne kolory.

Chciałem temu zaradzić, rozbudować biuro, może rozbić je nawet na dwie siostrzane agencje, dzielące się portfelem zamówień.

Zbigniew Kruszyński, Na lądach i morzach: opisy i opowiadania

Za planetą ciągnął się gazowy ogon, przepojony obficie parą wodną, pochodzącą głównie z pierścienia. "Hermes", zawisnąwszy na stacjonarnej orbicie za Sekstą, podobną do Marsa, lecz większą od niego, o gęstej atmosferze, zatrutej nieustannymi wyziewami wulkanów i gazowymi związkami cyjanu, wysłał jako obserwatoria Kwinty sześć orbiterów, które przekazywały bezustannie wyniki postrzeżeń.

Stanisław Lem, Fiasko