Dychotomia – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Matematyka to dziedzina wiedzy uznawana za królową nauk, ale nie wszyscy ją lubią. Cały szereg przeróżnych terminów wywodzi się właśnie z niej, znajdując zastosowanie w wielu płaszczyznach. Z matematyki wywodzi się między innymi pojęcie dychotomii. Czym jest dychotomia? Jakie ten wyraz ma synonimy? Odpowiedzi znajdziecie w poniższym tekście.
Dychotomia – co to jest? Co to znaczy? Definicja słowa
1 W matematyce pod pojęciem dychotomii rozumie się dwudzielność, podział jakiejś całości na dwie wyróżnione części, będące takimi jej elementami, które równocześnie wzajemnie się wykluczają i uzupełniają.
2 W ujęciu filozoficznym dychotomia to podział danej klasy na dwie, zazwyczaj przeciwstawne sobie, grupy elementów albo też zestawienie par pojęć lub przedmiotów stanowiących swoje przeciwieństwa.
3 Psychologia dychotomią określa błąd procesów myślowych, który charakteryzuje się postrzeganiem różnych zjawisk i wydarzeń wyłącznie w skrajnych aspektach. Fachowo określa się to jako dychotomię myślenia.
4 Również w znaczeniu potocznym fajans to pejoratywne określenie osoby, do której ma się negatywny stosunek.
Dychotomia – etymologia wyrazu
Wyraz dychotomia wywodzi się z greki od słowa διχοτομία [dichotomia], co tłumaczy się jako 'podział na dwie równe części'.
Dychotomia – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy dychotomia, co to jest, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
- Dwudzielność.
Dychotomia – wyrazy pokrewne
- Dychotomiczny,
- dychotomiczność.
Przykłady użycia wyrazu dychotomia w literaturze
Większość badań w turystyce podejmują pojedyncze osoby lub niewielkie zespoły badawcze, których kompetencja i nierzadko ograniczone środki sprawiają, że koncentrują się na poszczególnych sektorach (np. transporcie, bazie noclegowej lub atrakcjach), na częściach systemu (zazwyczaj rynkach lub obszarach recepcji turystycznej, ale nie na obu naraz i sporadycznie na regionach tranzytowych) oraz na szczególnych aspektach turystyki, na przykład na popycie, zarządzaniu, skutkach lub planowaniu. Mimo że kilka z tych różnych elementów można zbliżyć do siebie (najbardziej w studiach przypadków miejsc recepcji turystycznej lub analizach krajowych, regionalnych i lokalnych), to istnieje stosunkowo niewiele badań wielorakich sektorów i aspektów turystyki. Często wspomina się o strukturach dychotomicznych – turystyka krajowa i międzynarodowa, podaż i popyt, produkcja i konsumpcja, nabywcy i dostawcy, gospodarze i goście – lecz, z wyjątkiem tych ostatnio wymienionych, składniki dychotomii rzadko występują w tym samym badaniu.
Douglas G. Pearce, Postęp w badaniach naukowych w turystyce
Melancholia staje się sekretnym motorem nowej retoryki: będzie chodzić tym razem o podążanie krok po kroku niemalże klinicznie, za nieszczęściem, nigdy przy tym go nie przekraczając.
W dychotomii obraz/mowa w kinie to filmom przypadła rola ukazania ordynarności horroru albo zewnętrznych zarysów przyjemności, podczas gdy literatura zamyka się w sobie i wycofuje się ze świata w przeddzień kryzysu myśli. Odwrócona ku swemu własnemu formalizmowi i bardziej przejrzysta od entuzjastycznego i erotycznie niedojrzałego zaangażowania egzystencjalistów, powojenna literatura współczesna wkracza na stromą drogę. Jej poszukiwanie niewidzialności, być może metafizycznie umotywowane chęcią pozostania wierną wobec intensywności lęku, aż po ostateczną dosłowność słów, staje się niedostrzegalne i coraz mniej społeczne, niejawne, ale także, z powodu swej niespektakularności, nieinteresujące.
Julia Kristeva, Czarne słońce. Depresja i melancholia
