Gobelin – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Człowiek od zawsze lubił otaczać się pięknymi przedmiotami. W związku z tym sztuka plastyczna towarzyszy nam od zarania dziejów. Gobelin jest pewnym rodzajem dzieła sztuki. Jakie są cechy charakterystyczne gobelinu? Czy to słowo posiada jakieś synonimy? Wyjaśnienie znajdziecie w poniższym tekście.
Gobelin – co to jest? Co to znaczy? Definicja słowa
Gobelinem nazywa się jednostronną tkaninę dekoracyjną, która swoim wyglądem przypomina dzieło malarskie. Gobelin wykonywany jest ręcznie z wełnianych i jedwabnych nici. Na gobelinach przedstawiane są różne motywy: roślinne, zwierzęce lub heraldyczne. Mogą to być także sceny biblijne lub mitologiczne. Co ciekawe ‒ gobeliny tworzono już w starożytnym Egipcie. Były znane również w cesarstwie chińskim oraz w imperium Inków (dzisiejsze Peru i Ekwador). W Polsce najbardziej znane gobeliny to słynne arrasy wawelskie.
Pojęcie ‘gobelin’ pochodzi od nazwiska francuskiej rodziny Gobelin, która była właścicielem paryskiej manufaktury, gdzie tworzono takie tkaniny. Wcześniej na określenie gobelinu stosowana była nazwa ‘tapiseria’ lub ‘arras’ (od miejscowości Arras w północno-wschodniej Francji). Obecnie terminy te stosuje się wymiennie.
Gobelin – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy gobelin, co to jest, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
- Arras,
- tapiseria,
- werdiura,
- dywan ścienny.
Gobelin – wyrazy pokrewne
- Gobelinowy,
- gobeliniarstwo,
- gobeliniarka,
- gobeliniarz,
- gobeliniarski,
- gobelinowy.
Gobelin – połączenia wyrazowe
- Cenne, kolorowe, piękne, wspaniałe gobeliny,
- gobeliny i hafty, gobeliny i kilimy, gobeliny i obrazy, gobeliny i rzeźby,
- pracownia; projekty; kolekcja, wystawa gobelinów,
- projektować, tkać, tworzyć, wykonać; prezentować gobeliny.
Przykłady użycia wyrazu gobelin w literaturze
W oddali szemrała fontanna. Ściany pokrywały półki, zaciągnięte ciemno-zielonemi, sukiennemi zasłonami. Ponad jedną z nich wisiał cudny gobelin, przedstawiający fragment Hesperyjskich ogrodów. Jakieś półnagie nimfy kroczyły lekko i wabnie wśród gęstej, ciemnej zieleni liści. Zdawały się być wstrzymane i zaklęte w swym swobodnym pochodzie…
Gabriela Zapolska, Kobieta bez skazy
— Wpół do dwunastej, Hayde powinna już niebawem przyjechać. Uprzedzono o tym służące Francuzki?
Ali wyciągnął rękę, wskazując apartament przeznaczony dla pięknej Greczynki; był on tak odosobniony, że gdy drzwi zakrywał gobelin, można było obejść cały dom i nie domyślić się, że są tam jeszcze salon i dwa pokoje. Ali tedy, jak powiedzieliśmy, wskazał ręką apartament, podniósł trzy palce lewej ręki, na tej ręce oparł głowę i przymknął oczy jak do snu.
— Aha! — rzekł Monte Christo przyzwyczajony do mowy znaków — więc są trzy i czekają w sypialni?
„Tak” — kiwnął głową Ali.
Aleksander Dumas (ojciec), Hrabia Monte Christo