fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Gorliwy. Co to oznacza? Jakie są synonimy tego słowa?

Kto jest gorliwy? Jakie posiada cechy? Jakim innym słowem można określić kogoś gorliwego? Odpowiedź w poniższym tekście. Sprawdźmy wspólnie znaczenie i synonimy tego słowa.

gorliwy kto to jest co to znaczy gorliwy synonim słownik znaczenie definicja przykłady Polszczyzna.pl

Gorliwy, czyli właściwie jaki?

Jakiego człowieka można nazwać gorliwym? Czy to wada, czy zaleta? Spójrzmy na definicję gorliwego.

Co to znaczy gorliwy? Definicja słowa

1 Gorliwy to taki, który wykazuje dużo zapału i z oddaniem się w coś angażuje, wypełniając sumiennie i rzetelnie wynikające z tego obowiązki. Człowiek wykazujący wytrwałość, staranność. Bardzo pilny.

Gorliwy – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy gorliwy, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

  • żarliwy,
  • zapalony,
  • zapamiętały,
  • fanatyczny,
  • pilny,
  • rzetelny,
  • wytrwały

Wyrazy pokrewne

  • Gorliwość,
  • gorliwiec,
  • gorliwiej

Przykłady użycia słowa gorliwy w literaturze

W nocy w Amstetten państwo Karbowscy rozstali się ze swą protegowaną. Zanim wszakże to nastąpiło, konduktor pociągu dążącego w stronę Innsbrucku zajął się nią w sposób tak niesłychanie gorliwy, że ta furia pieczołowitości świadczyła o memento co najmniej pięcioguldenowym.

Stefan Żeromski, Ludzie bezdomni

Jaż bym nie miał wiedzieć, że ci o ową wiśnię chodzi, którą książę Bogusław w swoim ogródku zasadził. Gorliwy to ogrodnik, nie bój się! Nie potrzeba mu i roku, żeby się owoców doczekał.

Henryk Sienkiewicz, Potop

Kochan się w nim cale nie domyślał zdrady. Pelarz wyśmienicie grał rolę gorliwego sługi rodu Kaźmirzowego, przyjaciela i doradcy.

Z cicha począł ubolewać nad Kaźmirzem, który, według niego, wart był lepszego losu, a nie chorej i smutnej wdowy, niechętnej dlań, którą mu narzucano.

Józef Ignacy Kraszewski, Król chłopów

Temat rozmowy został wyczerpany i pani Arnoldowa wróciła do kwestii spirytyzmu. Ubolewała, że w tym kraju klasy oświecone i majętne za mało dbają o świat duchów, a jako przykład postawiła Adę, która więcej zajmuje się rzeczą tak materialną, jak mikroskop, albo tak doczesną, jak stowarzyszenie kobiet, aniżeli przyszłością własnej duszy i obecnym położeniem swoich rodziców.

— Niech ją pani przekona, a będzie z niej gorliwa apostołka — rzekła Madzia.

Pani Arnold patrzyła w jakiś nieokreślony punkt i kiwała głową.

Bolesław Prus, Emancypantki

?

Napisane przez

Absolwent politologii. Język polski to jego pasja. Kwestie związane z polszczyzną interesują go od czasów liceum. W wolnych chwilach lubi słuchać dobrej muzyki.

X