fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Konwenanse – znaczenie, synonimy i przykłady użycia

Czym są konwenanse i jaka jest etymologia tego słowa? Jakie są synonimy konwenansów oraz przykłady użycia? O tym wszystkim w naszym artykule.

Konwenanse - co to jest? Czym są? Definicja, znaczenie, przykłady. Synonimy. Słownik Polszczyzna.pl

Konwenanse? Co to konwenanse?

Mówi się: „konwenans konwenansem, a życie życiem”. Niektórzy słysząc o konwenansach, chcieliby tylko łamać konwenanse. Innym przyjdą na myśl szkolne zagadnienia: konwenanse konstytucyjne w Wielkiej Brytanii, zwyczaje i konwenanse w literaturze, zwyczaje i konwenanse w „Lalce”… Znajdą się pewnie i tacy, którzy poznając obyczaje w „Lalce”, zastanawiają się, czemu ma służyć konwenans towarzyski. Czy jednak na pewno wiemy, co to jest konwenans? Zerknijmy na definicję słowa.

Konwenanse – znaczenie słowa

Konwenans to ogólnie przyjęta i obowiązująca w danym środowisku norma zachowania się w określonej sytuacji, zwyczaje towarzyskie.


Konwenanse – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to są konwenanse, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

  • obyczaje,
  • zwyczaje.

Etymologia słowa

Słowo konwenanse pochodzi z języka francuskiego: convenance.

Przykłady użycia słowa konwenanse

Komisarz usiadł przy stole i wbił wzrok w tarczę zegara. Dopiero teraz Rita zauważyła, że jego uszy są nienaturalnie wielkie i purpurowe. – Tatusiu, przecież tata ma za nic mieszczańskie konwenanse . – Podbiegła do ojca i chwyciła go za obie dłonie.

Marek Krajewski, Głowa Minotaura

Wiara w Boga, który kocha i prowadzi nas, jest zatem komfortem psychicznym życia, który uwalnia nasz rozum z kajdan strachu, a do tego jeszcze egzystencjalnym wyzwaniem, które skłania rozum do poszukiwań wykraczających poza aktualne intelektualne konwenanse dla odkrycia głębszych znaczeń.

Anna Melchior, Matki nie noszą kostiumów. Jak uczynić macierzyństwo pasją?

Było w Boyu coś ze Stańczyka, gdy bezlitośnie wyszydzał świat własnej młodości i przestarzałe a krępujące ludzi konwenanse.

Janusz Tazbir, W perspektywie czasu

Napisane przez

Absolwentka filologii polskiej w specjalności edytorstwo oraz krytyka literacka i artystyczna. Jej zainteresowania polonistyczne koncentrują się głównie wokół językoznawstwa ze szczególnym uwzględnieniem stylistyki stosowanej i lingwistyki diachronicznej. Chętnie angażuje się w projekty wydawnicze. Prywatnie – amatorka górskich wędrówek i żeglarstwa.