Krzyk czy kszyk? Która forma jest poprawna?

Wiele rzeczy sprawia trudność użytkownikom języka polskiego. Jedną z takich jest chociażby pisownia wyrazów, które zawierają głoski dźwięczne i bezdźwięczne. Krzyk czy kszyk? Odpowiedź na to pytanie może niektórych z Was zaskoczyć. W tym tekście poradnika językowego znajdziecie wyjaśnienie dotyczące kwestii jak prawidłowo, czyli bezbłędnie, zapisać ten rzeczownik.

Krzyk czy kszyk? Jak to zapisać? Poprawna forma

Odpowiedź na pytanie dotyczące pisowni omawianego tu rzeczownika nie jest tak jednoznaczna jak mogłoby się wydawać. Otóż poprawną formą jest zarówno wariant z użyciem dwuznaku rz, a więc krzyk, jak i wariant z użyciem dwuznaku sz, a zatem kszyk. Jak to jest możliwe? Ponieważ oba te rzeczowniki oznaczają coś zupełnie innego. Każdego z nich użyjemy w zależności od kontekstu naszej wypowiedzi.

Krzyk zapisane przez rz oznacza oczywiście mówienie bardzo donośnym głosem lub głośne wołanie. Krzykiem nazywamy też bardzo głośne nieartykułowane dźwięki wydawane przez człowieka na przykład pod wpływem silnych emocji, bólu, strachu.

Pisownia krzyku tłumaczona jest zasadą ortograficzną, która mówi, że po spółgłoskach p, b, t, d, k, g, ch, j, w, zawsze zapisujemy rz. Wyraz krzyk jest słowem bardzo starym. Ma korzenie praindoeuropejskie. Wywodzi się od *kričati.

Słowa krzyk używamy również w znaczeniu potocznym, co można zaobserwować w wyrażeniu krzyk mody. Oznacza ono coś bardzo modnego w danym momencie.

Natomiast kszyk pisane przez sz, to nazwa pewnego gatunku ptaka wędrownego z rodziny bekasowantych. W jego okresie lęgowym można go spotkać również w Polsce. Kszyk jest wielkości kuropatwy. Posiada charakterystyczny długi, cienki dziób.

Odmiana obydwu tych wyrazów tylko nieznacznie się od siebie różni. Wszystkie przypadki poza dopełniaczem i biernikiem liczby pojedynczej wyglądają identycznie, jednak z uwzględnieniem różnicy w pisowni rz i sz. Dopełniacz rzeczownika krzyk to krzyku, a z kolei dopełniacz wyrazu kszyk (ptak), to kszyka. Biernik rzeczownika krzyk jest taki sam jak mianownik, czyli krzyk, a z kolei biernik wyrazu kszyk (ptak) jest taki sam jak dopełniacz, czyli kszyka.

Jeszcze jednym podobieństwem tych słów jest to, że oba mają źródła dźwiękonaśladowcze.