Meandry – co to takiego? Definicja, synonimy, przykłady

Meandry to słowo, które ma zastosowanie w nazewnictwie w różnych dziedzinach wiedzy. Co oznaczają poszczególne znaczenia meandrów? W tym artykule znajdziecie również definicję oraz synonimy meandrów.

Meandry – czym są? Co to znaczy? Definicja, czyli znaczenie słowa

1Meandrami określa się skomplikowany i zazwyczaj trudny do zrozumienia bieg wydarzeń lub czyichś myśli.

2W geografii meander to nazwa fragmentu koryta rzeki, który przybiera kształt pętli lub łuku. Meandry tworzą się na terenach nizinnych, głównie w środkowym i dolnym biegu rzeki. Nazwa pochodzi od rzeki Meander, płynącej w zachodniej Turcji, która charakteryzuje się dużą liczbą takich zakoli.

3Meandrem nazywamy także ozdobny wzór w formie linii załamującej się wielokrotnie pod kątem prostym. Stosowany w malarstwie, architekturze i rzeźbie. Znany był już w starożytnych Grecji i Rzymie. Możecie go na przykład znaleźć na opakowaniach produktów z kuchni greckiej.

4Meander to również rodzaj wierszowanego utworu literackiego, który ma formę epigramatu lub fraszki. Układ rymów w tym utworze to abbaab.

Meandry – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, czym są meandry, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

W znaczeniu pierwszym:

W znaczeniu drugim:

Wyrazy pokrewne

Przykłady użycia słowa meandry

Więc Anchiza syn, wszystkich, jak chcą obyczaje,
Zwoławszy przez herolda, zwycięzcą wesoło
Kloanta głosi, laurem uwieńcza mu czoło.
Każdej łodzi w podarku posyła trzy cielce,
Wina i wielki srebra skarb, szacowny wielce.
Samym wodzom szczególne dodaje zaszczyty:
Zwycięzcy płaszcz złocisty, purpurą obszyty
Melibejską, w meandra szlaki zdobion duże:
Wyszyty tam królewicz na idajskiej górze
Lesistej: szybkie goni z dzirytem jelenie,
Żywy, z lic mu nieledwie oddechu znać tchnienie;
Lotny goniec Jowisza krzywymi pazury
Porwał go — darmo ręce podnoszą do góry
Starzy stróże i sfora psów w powietrze szczeka. —
Drugiemu w biegu daje przyniesion z daleka
Ze złotych łusek splecion, trójnitny, bogaty
Pancerz (Demoleowi sam zdarł go przed laty
Nad szybkim Symeontem, broniąc Ilium znojnie),
Na ozdobę i pewną osłonę we wojnie.

Wergiliusz, Eneida

Powinniśmy patrzeć na nasz los, na naszą przyszłość z szerszej, światowej perspektywy, uwzględniać jej meandry i konfiguracje. Ilekroć próbowaliśmy samotnie brać los w nasze ręce, zawsze przegrywaliśmy. Niepodległość w 1918 zdobyliśmy dzięki korzystnej koniunkturze międzynarodowej. Nie tylko nasza narodowa wola, ale i układ sił światowych zdecydowały o kształcie Polski po drugiej wojnie światowej. I o dalszej przyszłości kraju będą w dużej mierze decydować przemiany na naszym globie.

Ryszard Kapuściński, Lapidarium I-III

Nie tylko ten przewodnik nie ma początku. Nasza tajemnicza rzeka też. Nida jest trudna, ale głównie dla tego, kto chce ją opisać. Na początek wystarczą dwa fakty, które świadcząc jej odmienności - swój początek zawdzięcza połączeniu się trzech rzek, a w połowie biegu ma deltę. Jak najlepiej porównać Białą i Czarną Nidę? Białą, tworzącą kokieteryjne meandry wśród łąk otoczonych lasami, i Czarną, która nabierając mocy w Górach Świętokrzyskich, biegnie na spotkanie Białej bez kompleksów i zahamowań, pokonując susami uskoki terenu, tworząc bystrza jak rzeka o górskim charakterze. Ta trzecia. Wierna Rzeka, najpierw, podobnie jak Biała i Czarna, płynie przez łąki, a potem zniecierpliwiona wpada między góry: Brogowicę (295 m n.p.m.) i Czubatkę (327 m n.p.m.), tworząc tam przełom.

Ryszard August, Nida rzeka zakręcona