Nieśmieszne czy nie śmieszne? Która forma jest poprawna?

Podobno wszystko jest zabawne, ale nie zawsze dla wszystkich! Poczucie humoru to kwestia bardzo indywidualna, zależna od wielu czynników: środowiska, wychowania, doświadczeń… Z perspektywy ortograficznej łatwiej jest, gdy bywa śmiesznie, ale co w sytuacji, gdy coś nas jednak nie rozbawiło? Jest to nieśmieszne czy nie śmieszne? Czytajcie dalej!

Nieśmieszne czy nie śmieszne? Jak to zapisać?

Przypominamy, że partykułę nie z przymiotnikami piszemy łącznie (niemiłe, nieprawdziwe, nieludzkie).

Zatem jeśli chcemy napisać, że coś w ogóle nas nie rozbawiło, możemy to skwitować jednym słowem – nieśmieszne.

Należy jednak pamiętać o innej sytuacji komunikacyjnej, w której pisownia rozłączna będzie uzasadniona. W języku polskim można tworzyć zdania skonstruowane na podstawie kontrastu, np. To nie śmieszne, to tragiczne. Tutaj nie jest klasycznym zaprzeczeniem, odrębnym słowem. W tego typu zdaniach konieczny jest przecinek oddzielający dwa różne spojrzenia na daną sytuację.

Jeśli nie jesteście pewni poprawnego zapisu, polecamy wtrącić w zdanie odmieniony czasownik być, np. To nie jest śmieszne lub To nie było śmieszne. Wówczas oddzielenie poszczególnych wyrazów w zdaniu wydaje się oczywiste.

Nieśmieszne czy nie śmieszne? Przykłady z życia

Nieśmieszne – znaczenie wyrazu

Nieśmieszne jest coś, co nas w ogóle nie rozbawiło, choć prawdopodobnie miało. Może być to zachowanie, pogląd, żart lub sytuacja, która wzbudziła nasze zażenowanie.

Nieśmieszne czy nie śmieszne? Już wszystko jasne! Przykłady z literatury

Milutkie takie, biedne, małe, łapki, łażą, piszczą, ogonki, uszki, wąchają, szukają, skłopotane, nie widzą – śmieszne? – Nieśmieszne. – A matka (no tak, ich matka), boi się, kocha, zafrasowana, liże, patrzy niespokojnie.

Janusz Korczak, Pedagogika żartobliwa. Moje wakacje. Gadaninki radiowe Starego Doktora

Idę, woźny mnie prowadzi i dowcipy mi opowiada. Nieśmieszne. Ale rozumiem. Siła pomocnicza, niewykwalifikowany… Pracownik fizyczny właściwie… Jasne, że nie może mnie doweselić.

Świętopełk Karpiński, Ściana śmiechu