Ów czy owy?
„Ów” to zaimek wskazujący, tak samo jak „ten”. Odmienia się przez przypadki i rodzaje. Często użytkownicy języka nie radzą sobie z tym archaicznym zaimkiem, stosowanym głównie w tekstach pisanych. Mówią i piszą „owy” zamiast „ów” i „owe” zamiast „owo”. Często unikają też odmiany tegoż zaimka.

Zaimek „ów” ma odmianę przymiotnikową, poniżej przedstawiamy wzorzec deklinacyjny:

Źródło tabeli: https://fil.ug.edu.pl/strona/15103/zaimek_ow_odmienia.
Jak widać, jedyne poprawne formy w mianowniku l. poj. w rodzaju męskim to „ów”, w żeńskim – „owa”, w nijakim – „owo”. Niepoprawne są zatem formy „owy mężczyzna”, „owe mieszkanie” (poprawnie: „ów mężczyzna”, „owo mieszkanie”). Skąd wziął się błąd, czyli używanie „owy” zamiast „ów”? Mirosław Bańko w Poradni Językowej PWN wyjaśnił, że w dawnej polszczyźnie używano słowa owy, ale w funkcji mianownika lub biernika l. mn., czyli takiej, jaką dziś mają słowa owi, owe, owych.
?