Paszkwil – co to jest? Definicja, etymologia, przykłady
Paszkwil to może nie dla wszystkich takie oczywiste słowo. Spieszymy z pomocą i w tym artykule wyjaśniamy, co to znaczy paszkwil, kogo i czego dotyczy oraz jakie ma synonimy i wyrazy bliskoznaczne. Wyraz ten ma też ciekawą historię pochodzenia, więc jeśli wciąż jesteście ciekawi, przeczytajcie nasz tekst. Zapraszamy do lektury!
Paszkwil – co to jest? Znaczenie wyrazu
Paszkwil zaliczany jest do utworów literackich, którego celem jest zniesławienie i skompromitowanie kogoś przed opinią publiczną. Najczęściej jest to tekst publicystyczny o obrażającej treści, napisany w złośliwy, szyderczy, oczerniający sposób, anonimowo bądź pseudonimem. Paszkwil może być też rozumiany jako krytyka lub parodia, które celowo kogoś szkalują za jego działania, zachowanie i postępowanie.
Paszkwil jako gatunek został rozpropagowany przez włoskiego pisarza Pietra Arentino, który założył w Wenecji szkołę paszkwilistów, gdzie dopracowano zasady i styl pisania paszkwili. W polskim piśmiennictwie paszkwile stały się popularne podczas zagorzałych sporów opinii publicznej co do małżeństwa króla Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną, a rozpowszechniły się najbardziej w okresie Sejmu Czteroletniego, kiedy to były wykorzystywane jako element pisanej walki politycznej.
Paszkwil – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy paszkwil, co to jest, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
- Krytyka,
- satyra,
- pamflet,
- karykatura,
- parodia.
Paszkwil – wyrazy pokrewne
- Paszkwilancki,
- paszkwilanctwo,
- paszkwilant,
- paszkwilista,
- paszkwilować,
- paszkwilowy,
- paszkwilując.
Kolokacje, czyli popularne połączenia z rzeczownikiem paszkwil
- Napisać paszkwil, pisać paszkwile,
- ohydny/ agresywny/ okropny/ obrzydliwy paszkwil.
Paszkwil – przykłady użycia wyrazu w zdaniach
- Lokalna gazeta opublikowała okropny paszkwil na temat działań jednego z urzędników miasta.
- Pewien dziennikarz rozpoczął swoją przygodę z dziennikarstwem, pisząc poczytne paszkwile.
- W tym paszkwilu zarzucono mu wszystko, co tylko było możliwe. Taka pisemna zniewaga nie wróży mu błyskotliwej kariery.
Przykłady użycia wyrazu paszkwil w literaturze
– Powiedzcież mi też, mości Don Kichocie – zagadnie balwierz – czy nie znalazł się ani jeden poeta, co by przecież przyciął ostrą satyrą tej Angelice, na której chwałę tylu się zdobywało?
– Nie ma wątpliwości – odpowie Don Kichot – że jeżeli Sakrypunt i Roland byli poetami, to musieli pięknie ją odmalować, bo to rzecz zwyczajna, że wzgardzeni kochankowie mszczą się na swoich damach paszkwilami i satyrami; ale to rzecz niegodna, mimochodem powiedziawszy, serca szlachetnego. Ja jednak dotąd nie widziałem i nie znam żadnego pisma przeciw Angelice, choć ona cały świat prawie do góry nogami przewróciła.
Miquel de Cervantes, Don Kichot z La Manchy, 1605
Targa się paszkwil na niewinność trwożną,
Zaraża jadem, na złe zbyt ochoczy;
Satyra, cierpieć nie mogąc rzecz zdrożną,
Karze bez względu, wyrzuca na oczy;
Krytyk żarliwość ma, ale ostrożną,
Śmiechem poprawia, jadem nie uwłoczy,
A kunsztu jego te prawe sposoby:
Występek karać, oszczędzać osoby.
Ignacy Krasicki, Antymonachomachia, 1780
Paszkwil to geniusz nienawiści, nienawiści, która czerpie sok ze wszystkich złych namiętności, tak samo jak miłość skupia w sobie wszystkie przymioty. Dlatego nie ma człowieka, który by nie był dowcipny w zemście, jak nie ma takiego, którego by nie upajała miłość.
Honoré de Balzac, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu, 1839
