fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Paszkwil – co to jest? Definicja, etymologia, przykłady

Paszkwil to może nie dla wszystkich takie oczywiste słowo. Spieszymy z pomocą i w tym artykule wyjaśniamy, co to znaczy paszkwil, kogo i czego dotyczy oraz jakie ma synonimy i wyrazy bliskoznaczne. Wyraz ten ma też ciekawą historię pochodzenia, więc jeśli wciąż jesteście ciekawi, przeczytajcie nasz tekst. Zapraszamy do lektury!

Paszkwil co to jest kto to jest? Kim jest? Co to znaczy? Wyjaśnienie, synonimy, przykłady. Słownik Polszczyzna.pl

Paszkwil – co to jest? Znaczenie wyrazu

Paszkwil zaliczany jest do utworów literackich, którego celem jest zniesławienie i skompromitowanie kogoś przed opinią publiczną. Najczęściej jest to tekst publicystyczny o obrażającej treści, napisany w złośliwy, szyderczy, oczerniający sposób, anonimowo bądź pseudonimem. Paszkwil może być też rozumiany jako krytyka lub parodia, które celowo kogoś szkalują za jego działania, zachowanie i postępowanie.

Paszkwil jako gatunek został rozpropagowany przez włoskiego pisarza Pietra Arentino, który założył w Wenecji szkołę paszkwilistów, gdzie dopracowano zasady i styl pisania paszkwili. W polskim piśmiennictwie paszkwile stały się popularne podczas zagorzałych sporów opinii publicznej co do małżeństwa króla Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną, a rozpowszechniły się najbardziej w okresie Sejmu Czteroletniego, kiedy to były wykorzystywane jako element pisanej walki politycznej.


Paszkwil – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy paszkwil, co to jest, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.

  • Krytyka,
  • satyra,
  • pamflet,
  • karykatura,
  • parodia.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Manipulacja językowa

Paszkwil – wyrazy pokrewne

  • Paszkwilancki,
  • paszkwilanctwo,
  • paszkwilant,
  • paszkwilista,
  • paszkwilować,
  • paszkwilowy,
  • paszkwilując.

Kolokacje, czyli popularne połączenia z rzeczownikiem paszkwil

  • Napisać paszkwil, pisać paszkwile,
  • ohydny/ agresywny/ okropny/ obrzydliwy paszkwil.

Paszkwil – przykłady użycia wyrazu w zdaniach

  • Lokalna gazeta opublikowała okropny paszkwil na temat działań jednego z urzędników miasta.
  • Pewien dziennikarz rozpoczął swoją przygodę z dziennikarstwem, pisząc poczytne paszkwile.
  • W tym paszkwilu zarzucono mu wszystko, co tylko było możliwe. Taka pisemna zniewaga nie wróży mu błyskotliwej kariery.

Przykłady użycia wyrazu paszkwil w literaturze

– Powiedzcież mi też, mości Don Kichocie – zagadnie balwierz – czy nie znalazł się ani jeden poeta, co by przecież przyciął ostrą satyrą tej Angelice, na której chwałę tylu się zdobywało?
– Nie ma wątpliwości – odpowie Don Kichot – że jeżeli Sakrypunt i Roland byli poetami, to musieli pięknie ją odmalować, bo to rzecz zwyczajna, że wzgardzeni kochankowie mszczą się na swoich damach paszkwilami i satyrami; ale to rzecz niegodna, mimochodem powiedziawszy, serca szlachetnego. Ja jednak dotąd nie widziałem i nie znam żadnego pisma przeciw Angelice, choć ona cały świat prawie do góry nogami przewróciła.

Miquel de Cervantes, Don Kichot z La Manchy, 1605

Targa się paszkwil na niewinność trwożną,
Zaraża jadem, na złe zbyt ochoczy;
Satyra, cierpieć nie mogąc rzecz zdrożną,
Karze bez względu, wyrzuca na oczy;
Krytyk żarliwość ma, ale ostrożną,
Śmiechem poprawia, jadem nie uwłoczy,
A kunsztu jego te prawe sposoby:
Występek karać, oszczędzać osoby.

Ignacy Krasicki, Antymonachomachia, 1780

Paszkwil to geniusz nienawiści, nienawiści, która czerpie sok ze wszystkich złych namiętności, tak samo jak miłość skupia w sobie wszystkie przymioty. Dlatego nie ma człowieka, który by nie był dowcipny w zemście, jak nie ma takiego, którego by nie upajała miłość.

Honoré de Balzac, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu, 1839

Napisane przez

Absolwentka lingwistyki stosowanej i filologii germańskiej. Miłośniczka języka polskiego i języków obcych: niemieckiego, włoskiego i angielskiego, którymi płynnie włada. Zagadnienia językowe nie są jej obce, a jako córka polonistki poprawianie wszystkiego i wszystkich wokół ma we krwi. Lubi podróżować i otaczać się pięknymi rzeczami, w tym literaturą piękną i nie tylko.