Suterena czy suteryna? Która forma jest poprawna?

Język polski potrafi zaskakiwać. Czasem jedno słowo oznacza kilka rzeczy, a czasem jedna rzecz jest określana dwoma podobnie brzmiącymi wyrazami. Nie jest to regułą, ale zdarzają się takie przypadki. Czy podobnie jest z rzeczownikiem, który znajduje się w tytule tego tekstu poradnikowego? Suterena czy suteryna? Który wariant jest prawidłowy? Odpowiedź poniżej.

Suterena czy suteryna? Jak to zapisać? Poprawna forma

Suterena czy suteryna? Tutaj mamy dowolność. Możemy mówić oraz pisać i tak, i tak. Bowiem zarówno forma suterena jak i suteryna są jak najbardziej poprawne. Jednakże to forma suterena jest częściej używana. Mimo tego, że forma suteryna jest rzadziej stosowana, nie czyni to z niej formy błędnej, przy czym uważa się ją za potoczną.

Suterena czy suteryna? Co to znaczy?

Skoro wiemy już, który wariant jest poprawny, teraz kilka słów o znaczeniu tego słowa. Suterena lub też suteryna to część budynku położona pod parterem, częściowo ukryta poniżej poziomu ziemi. Suteryna lub też suterena wykorzystywana jest np. na warsztaty, sklepy lub tanie mieszkania, stąd samo takie mieszkanie określa się tym wyrazem.

Suteryna lub jak kto woli suterena pochodzi z języka francuskiego. Złożenie z przyimka sous 'pod' i terrain (od terre 'ziemia'), daje nam souterrain ' podziemny'.

Suterena czy suteryna? Przykłady z literatury

Przykład z użyciem suterena

Wszedł do kościoła, potem przeszedł kilka ulic, uważnie obserwując spotykanych ludzi. Głaskał pieszczotliwie główki mijających go dzieci, wypytywał i obdarzał żebraków, zaglądał do suteren i w okna mieszkań parterowych. Wszystko mu się nadzwyczajnie podobało. Nigdy nie przypuszczał, żeby zwykła przechadzka mogła dostarczyć tyle przyjemności.

Po południu skierował się ku dzielnicy, w której mieszkał jego siostrzeniec. Kilkanaście razy przeszedł przed domem, zanim odważył się wejść do sieni i zapukać do drzwi.

— Czy pan w domu, moje dziecko? — zapytał służącą, młodą i ładną dziewczynę.

— W domu, panie.

— Gdzie jest?

— W jadalni, razem z panią. Niech pan pozwoli, zaprowadzę.

— Dziękuję ci pięknie, dziecko, sam pójdę. Pan twój zna mnie dobrze.

To rzekłszy, Scrooge zbliżył się do jadalni, ostrożnie nacisnął klamkę i wsunął głowę przez uchylone drzwi.

Charles Dickens, Opowieść wigilijna

Przykład z użyciem suteryna

Berlin spał. Pogasły światła po magazynach, po teatrach, po mieszkaniach filistrów, po suterynach i strychach.

Gaz tylko migotał w ulicznych latarniach i świeciły jeszcze okna klubów karciarzy, restauracji podrzędnych, sal tańca i aptek.

Maria Rodziewiczówna, Między ustami a brzegiem pucharu