Tempa czy tępa? Jak to zapisać? Poprawna forma
Wybór pomiędzy „em” a „ę” w pisowni stanowi nie lada zagwozdkę dla wielu użytkowników polszczyzny. Podobnie jak „om” i „ą”. Dzieje się tak w obawie przed popełnieniem błędu. Poniższy tekst odpowie Wam na pytanie, którą formę wybrać: tempa czy tępa?
Tempa czy tępa? Jak to zapisać? Poprawna forma
Obie formy są jak najbardziej poprawne i oczywiście, jak to w takich przypadkach bywa, zależą one od kontekstu, w jakim używamy danego słowa. Pamiętać przy tym jednak należy, że nigdy nie wolno stosować tych słów wymiennie! Każde z nich znaczy coś zupełnie innego.
Tępa oznacza:
1. mająca nieostrą krawędź; źle tnąca, stępiona; np. siekiera
2. niemająca ostrego zakończenia, ścięta;
3. ograniczona umysłowo, mało inteligentna;
4. apatyczna, odrętwiała, bierna
Tempa to forma słowa tempo, oznacza:
1. szybkość dziania się lub wykonywania czegoś;
2. miarowość, rytmiczność;
3. szybkość utworu muzycznego
Tempa czy tępa? Przykłady zdań
- Ta siekiera jest zupełnie tępa, nie da się nią porąbać drewna.
- Na koniec biegu maratończycy nie zwolnili tempa.
Tempa czy tępa? Przykłady z literatury
Wyrywam sobie włos z głowy. I w powietrzu, najlepiej pod światło, brzytwą po nim tnę. Nie nagle. Lekko. Za nagle, to i tępa brzytwa zerwie włos. Zerwie, lecz nie utnie.
Wiesław Myśliwski, Traktat o łuskaniu fasoli
Najpierw rzuciły mi się w ucho teksty. Zabawa końcówkami wyrazów, lekkość. Aranże brzmiały jak zagraniczne. Ale dla mnie jako perkusisty najważniejszy był brak bałaganu rytmicznego, dopieszczone tempa. Większości nagrań z tamtego czasu tego brakowało: harmonie mogły być super, chórki super, teksty dobre, a sekcja rytmiczna – każdy sobie.
Wacław Krupiński, Wodecki. Tak mi wyszło
