Uszy czy ucha? Czy torby mają uszy? A może ucha?
Torby mogą mieć paski, rączki, ale czy… uszy? A może ucha? Z kubkiem jest mniejszy problem, bo ma tylko jedno ucho. Spieszymy (albo śpieszymy – obie formy są poprawne) z wyjaśnieniem, czy torby mają uszy.
Ucha i uszy
Odpowiedź jest prosta – rzeczownik ucho ma w liczbie mnogiej dwa wzorce odmiany w zależności od znaczenia. Narządy słuchu to uszy, z kolei uchwyty przy torbie to ucha. Oczywiście zdarza się, że słyszymy o torbie z uszami, jednak jest to wyrażenie potoczne, niestaranne. Wzorcowo powinniśmy mówić i pisać o torbie z uchami.
- M. uszy / ucha
- D. uszu / uch
- C. uszom / uchom
- B. uszy / ucha
- N. uszami / uchami
- Msc. uszach / uchach
- W. uszy / ucha
Oka i oczy
Podobna sytuacja jest z okiem. W rosole mamy kropelki tłuszczu, czyli oka, a nasz narząd wzroku to oczy. Osoby będące na diecie, gdy mają przed sobą tłusty rosół, z niechęcią spoglądają na oka, a nie w oczy.
Anatomia człowieka w języku
Podsumowując, przedmioty takie jak torby, kubki i garnki mają ucha, a istoty żywe – uszy (wyjątkiem jest tylko czapka z uszami). W zupie są oka, w rajstopach oczka, a narząd wzroku ludzi i zwierząt to oczy. Buty mają noski, a stoły – nogi. Istna anatomia człowieka! Czy znacie jeszcze jakieś inne nazwy pospolite, które nadano czemuś przez podobieństwo do części ludzkiego ciała?
?
