fbpx
Internetowa poradnia językowa Polszczyzna.pl. 10+ redaktorów, 20 000+ haseł, 1 000 000+ czytelników każdego miesiąca.
Polszczyzna Logo
sprawdź...

Użyć czy urzyć? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?

Wybór pomiędzy spółgłoską ż a dwuznakiem rz to jeden z najczęstszych problemów, z którym przychodzi zmierzyć się użytkownikom języka polskiego. jest to o tyle kłopotliwe, że te dwie głoski w wymowie brzmią identycznie, więc nie zawsze wszyscy wiedzą, którą formę wybrać. Użyć czy urzyć? Odpowiedź i wyjaśnienia w poniższym tekście poradnikowym.

Użyć czy urzyć? Która forma jest poprawna?

Poprawna jest tylko forma użyć.

Użyć czy urzyć? Poprawna forma

Poprawnie czasownik użyć zapisujemy przez ż, które jest niewymienne. Ta pisownia związana jest z rozwojem języka polskiego.

Czasownik używamy jest słowem pochodzącym od użyć, a to z kolei wywodzi się od prasłowiańskiego *užiti *uživǫ 'użyć, zastosować'. W związku z tym, że prawidłowy zapis jest uwarunkowany historycznie, jedyną metodą, aby poradzić sobie z jego zapamiętaniem, wymagane jest nauczenie się go.

Czasownik użyć to tryb rozkazujący od bezokolicznika używać.

Użyć czy urzyć? Przykłady zdań

  • Do gotowania rosołu dobrze jest użyć różnych gatunków mięsa, na przykład z kaczki i gęsi.
  • By poruszać się po nieznanym mieście, warto użyć mapy z jego planem.

Użyć czy urzyć? Przykłady z literatury

Gmerając w posiadanych skarbach, natrafiłem na worek ze zbożem. Szczury pożarły jednak ziarno, przeto, nie widząc nic więcej ponad otręby i łuski, wysypałem wszystko pod skałę, by użyć worka na co innego. Stało się to przed nastaniem ulewnych deszczów. Po czterech tygodniach ujrzałem na tymże miejscu kilka wyniosłych kłosów, w których rozpoznałem z radością europejski owies. Opodal zobaczyłem też parę kłosów ryżu. Cień skały osłonił przed żarem słońca kilka zdolnych jeszcze do kiełkowania ziaren, jakie były w śmieciach i wzeszły one doskonale w wilgoci wywołanej deszczem.

Daniel Defoe, Robinson Crusoe

PAPKIN

Ale, bratku, sensu nié ma;

Nie daj grosza, a idź sobie.

WACŁAW

I pół kroku stąd nie zrobię.

PAPKIN

Idź, bom gotów użyć broni.

WACŁAW

zawsze z flegmą

A ja tylko własnej dłoni.

Aleksander Fredro, Zemsta

Napisane przez

Absolwent politologii. Język polski to jego pasja. Kwestie związane z polszczyzną interesują go od czasów liceum. W wolnych chwilach lubi słuchać dobrej muzyki.