Chrapać czy hrapać? Jak to zapisać? Która forma jest poprawna?
Czynność, której określenie znajduje się w tytule tego tekstu poradnikowego, oznacza wydawanie świszczących lub charkotliwych dźwięków podczas snu, które są efektem wibracji języczka i podniebienia miękkiego podczas oddychania. Może ono utrudniać sen osobie dotkniętej tym problemem i innym, śpiącym tuż obok. Kłopot sprawia również pisownia tego czasownika. Chrapać czy hrapać? Odpowiedź poniżej.
Chrapać czy hrapać? Poprawna forma
Pisownia przez ch i h potrafi sprawić problemy. W wymowie brzmią niemal identycznie. Są jednak osoby, które potrafią każdy z tych dwóch dźwięków wymawiać inaczej. Którą formę wybrać, żeby nie popełnić błędu?
Bezokolicznik chrapać poprawnie zapisujemy przez ch. Dlaczego?
Otóż pisownia słowa chrapać związana jest z etymologią tego wyrazu. Chrapać pochodzi od prasłowiańskiego *chrapati oznaczającego 'wydawać chrapliwe dźwięki'.
Jak widać ani znaczenie, ani pisownia wyrazu chrapać nie uległa zmianie. Tej pisowni nie uzasadnia więc żadna zasada ortografii języka polskiego. Trzeba ją zatem zapamiętać.
Chrapać czy hrapać? Przykłady zdań
- Ich ojciec jak tylko zasnął, zaczął chrapać.
- Przestał chrapać dopiero, gdy się obudził.
- Tym, co sprawia, że po zaśnięciu ludzie zaczynają chrapać, jest utrudniony przepływ powietrza przez drogi oddechowe.
- Potoczne wyrażenie smacznie chrapać oznacza spokojny, długi sen.
