Epoka – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady użycia

Pojęcie epoka nierozerwalnie związane jest z szeroko pojętą historią. To oczywiste. Jednak choć dotyczy głównie tej jednej dziedziny wiedzy, termin epoka ma kilka znaczeń. W ogólnym ujęciu jest to po prostu jednostka czasu. Jak wyglądają poszczególne definicje słowa epoka? Jakie ma synonimy? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w poniższym tekście.

Epoka – etymologia wyrazu

Epoka to wyraz pochodzenia greckiego. Wywodzi się od epochḗ oznaczającego ‘zatrzymanie się, pauza, epoka’.

Epoka – co to jest? Znaczenie wyrazu

1W historii epoką nazywamy okres stanowiący jeden z etapów dziejowych. Epoka jest wyodrębniona ze względu na specyficzne warunki życiowe lub dominujące w tym okresie zjawiska.

2Epokę stanowi także okres w dziejach Ziemi wyodrębniony ze względu na przeważające w nim warunki przyrodnicze lub związane z metodami gospodarowania lub wytwarzania dóbr przez człowieka.

3O epoce mówimy również wtedy, gdy mamy na myśli okres zapoczątkowany jakimś ważnym wydarzeniem.

4Epoka to także moment będący punktem w czasie, dla którego określone są współrzędne astronomiczne lub parametry orbity. Mówiąc inaczej, jest to punkt odniesienia w rachubie czasu lub w opisie liczbowym zjawiska astronomicznego.

5Pod pojęciem epoka można też rozumieć pewien odcinek czasu w dziejach Ziemi, stanowiący część okresu geologicznego. Epoka ma od kilku do kilkudziesięciu milionów lat i wchodzi w skład okresów, natomiast dzieli się na wieki. Za kryteria, które wyróżniają przedziały czasowe dla poszczególnych epok, zwykle przyjmuje się wielkie ruchy górotwórcze albo pojawienie się lub wymarcie charakterystycznych organizmów roślinnych czy zwierzęcych.

Epoka – przykłady użycia

Epoka – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Epoka – połączenia wyrazowe

1. W pierwszym znaczeniu:

2. W drugim znaczeniu:

Epoka – wyrazy pokrewne

Przykłady użycia wyrazu epoka w literaturze

Kanadyjczyk znaczy toż samo prawie co Francuz i widać, że narodowość nęciła go ku mnie, bo pomimo swej małomówności Ned Land okazywał mi wyraźną sympatię. Rozmawiał ze mną często i wtedy słuchałem bacznie owego języka, którym mówił jeszcze Rabelais, a który dotąd jest w użyciu w niektórych prowincjach Kanady. Rodzina oszczepnika pochodziła z Quebecu i stanowiła pokolenie śmiałych rybaków w owej już epoce, gdy to miasto należało jeszcze do Francji.

Jules Gabriel Verne, 20 000 mil podmorskiej żeglugi

„Hm… – szepnął do siebie. – Czyżby ten Dantès miał należeć do jakiejś loży karbonaryjskiej, kiedy jego protektor używa tak machinalnie liczby mnogiej? Zdaje mi się, że komisarz mi mówił, iż aresztowano go w jakiejś karczmie, w licznym towarzystwie; coś w tym musi być”.
Po czym rzekł głośno:
– Możesz pan być zupełnie spokojny, nie na próżno odwołałeś się do mojej sprawiedliwości, byle tylko oskarżony był niewinny; ale jeżeli jest winny – wiesz pan, w jak trudnej epoce żyjemy, pobłażliwość mogłaby stać się fatalnym przykładem; w takim przypadku będę więc zmuszony spełnić mój obowiązek.

Aleksander Dumas (ojciec), Hrabia Monte Christo

Rozwiń swoje umiejętności językowe z naszymi zasobami online. Zacznij od wypróbowania naszego korektora online do weryfikacji pisowni. Zapoznaj się także z naszymi artykułami, które odpowiedzą na Twoje pytania, na przykład: na pewno czy napewno, naprawdę czy na prawdę – jak to zapisać? oraz po prostu czy poprostu? Razem czy osobno? Ciekawi Cię temat przypadków w języku polskim? Nasz przewodnik pomoże Ci je lepiej zrozumieć. Zapraszamy do odkrywania!