Gracja – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady
Z całą pewnością większość użytkowników języka polskiego spotkała się ze słowem gracja. Jednak to słowo ma też inne znaczenia, które z gracją postara się Wam przybliżyć ten artykuł. Znajdziecie w nim zarówno definicję, jak i synonimy omawianego słowa.
Gracja – co to jest? Co to znaczy? Definicja słowa
1Współcześnie gracją nazywamy przede wszystkim wdzięk, urok i lekkość w poruszaniu się i zachowaniu. Grację charakteryzuje delikatność ruchów, elegancja w sposobie poruszania się oraz subtelność w zachowaniu.
1Gracja to nie tylko określenie sposobu zachowania, lecz także kobiety przejawiającej te cechy, a więc pełnej wdzięku, uroku, powabu i elegancji.
Gracja niejedno ma imię
Gracjami starożytni Rzymianie nazywali boginie piękna, wdzięku i radości, natomiast Grecy mówili o nich Charyty. Były to trzy siostry: Aglaja (Promienna), Eufrozyna (Rozumna) i Taleja (Kwitnąca). Przedstawiano je jako piękne, młode, nagie kobiety trzymające się za ręce. Lubiły zabawy, muzykę i taniec. Te trzy postacie kobiece i ich upodobania dały początek pozostałym określeniom gracji, które obecnie znamy.
Gracja – pochodzenie słowa, czyli o etymologii
Słowo gracja ma swoje korzenie w mitologii greckiej i rzymskiej. To właśnie z łaciny pochodzi ten wyraz. Łacińskie gratia oznacza 'wdzięk, powab'.
Gracja – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to jest gracja, co znaczy to słowo, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:
W pierwszym znaczeniu
- wdzięk,
- wdzięczność,
- urok,
- powab,
- wytworność,
- elegancja,
- szyk,
- lekkość,
- nadobność.
W drugim znaczeniu
- piękność.
Przykłady użycia słowa gracja
Przykłady użycia w literaturze
W tym dniu święcili rodzaj karnawału religijnego z procesjami i przedstawieniami, w których brały udział bajaderki, przystrojone w różową gazę przetykaną złotem i srebrem. Przy dźwiękach instrumentów muzycznych tańczyły lekko, z nadzwyczajną gracją. Obieżyświat z szeroko otwartymi oczami i ustami przyglądał się tym ceremoniom, a na twarzy jego malowały się na przemian podziw i zdumienie.
Jules Gabriel Verne, W osiemdziesiąt dni dookoła świata
Ona sama — Rena — prawie naga, w długiej, krepowej szacie z miękkiej, białej tkaniny, porusza się febrycznie wśród tych kwiatów, na których tle jej gracja wytworna nabiera jeszcze większej doskonałości.
Gabriela Zapolska, Kobieta bez skazy
Opuścili z panną Izabelą gabinet i weszli do salonu. Ona z gracją jej tylko właściwą usiadła na fotelu wskazując mu drugi, zaledwie o parę kroków odległy. Wokulskiemu, kiedy znalazł się z nią sam na sam, krew uderzyła do głowy.
Bolesław Prus, Lalka