Grafiti czy graffiti – która forma jest poprawna?

Grafiti czy graffiti – jak zapisać? W polszczyźnie zapis często jest stuprocentowym odzwierciedleniem brzmienia danego wyrazu. Gdy tak bywa, możemy spać spokojnie… Jednak zdarza się, że forma pisemna odbiega nieco od tej zasłyszanej. Czy tak jest w przypadku dzisiejszego grafiti? A może właśnie graffiti?

Grafiti czy graffiti– jak to zapisać? Poprawna forma

Grafiti czy graffiti – która forma jest poprawna? Otóż jedyny poprawny zapis to ten, w którym występuje podwójne f, czyli graffiti. Grafiti (z jednym f) uchodzi za formę niepoprawną.

W tym wypadku to nie brzmienie wyrazu, lecz etymologia tłumaczy właściwy zapis. Samo słowo graffiti pochodzi z języka włoskiego – graffito ('cieniowanie kreską'). Podwójne f występowało w oryginale, zachowało się więc w języku polskim. Współczesne znaczenie wyrazu graffiti zaczęło funkcjonować dopiero w latach 60. XX wieku. Ówczesny mieszkaniec Stanów Zjednoczonych rozpoczął przygodę artystyczną, przyozdabiając wagony metra.

Grafiti czy graffiti? Przykłady z życia

Graffiti – znaczenie wyrazu

Graffiti to rodzaj twórczości artystycznej, która opiera się na tworzeniu obrazów w miejscach publicznych (mury, ściany budynków). Artyści najczęściej malują sprayem lub korzystają z pędzli i specjalnych szablonów.
Co istotne, graffiti to nie tylko technika działania twórczego, ale także sam wytwór pracy artystycznej. Pierwsze graffiti miały charakter prowokacyjny. W Polsce, zwłaszcza w latach 80., odnosiły się bezpośrednio do wydarzeń politycznych.

Graffiti – jaki to rodzaj gramatyczny?

Okazuje się, że graffiti, podobnie jak inne rzeczowniki o zakończeniu -i (safari, bikini, spaghetti), jest rodzaju nijakiego. Inną, dopuszczalną formą wyrazu jest liczba mnoga – te graffiti.

Graffiti – odmiana

Wyrazu graffiti nie odmieniamy! Warto jednak dodać, że w polszczyźnie funkcjonują wyrazy pochodne, które już podlegają deklinacji – grafficiarz (ktoś, kto tworzy graffiti) oraz graffitoman (ktoś, kto jest przesadnie zafascynowany sztuką graffiti).

Grafiti czy graffiti – już wszystko jasne! Przykłady z literatury

Przeszli śmierdzącym i pełnym graffiti podziemnym przejściem pod szeroką ulicą i znaleźli się na placu przed beznadziejnym sześcianem wielkiego domu towarowego.
– Nie patrz na to, spójrz lepiej na drugą stronę. Widzisz te wieżowce? To Manhattan!

Kinga Dunin, Tabu

Idę ciasnym korytarzem. Wzdłuż ściany ciągną się sprayowe napisy. Lubię graffiti. Czynią miasto bardziej ludzkim. Szare fasady stają się radosne. Pamiętasz, przed tymi najciekawszymi zatrzymywałem się, by dobrze je obejrzeć. Kocham czytać bazgroły na ścianach, oglądać plakaty.

Marek Bukowski, Wysłannik szatana