Hasać – co to znaczy? Definicja, synonimy, przykłady
Co oznacza czasownik hasać? Z czym to słowo jest związane? Jak wyglądają jego synonimy? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w tym tekście.
Hasać – co to znaczy? Znaczenie słowa
1Hasanie to przede wszystkim czynność polegająca na bieganiu, bawieniu się wesoło i swobodnie. Hasaniu mogą towarzyszyć również podskoki. Jeżeli jesteście rodzicami, to na pewno nie raz widzieliście, jak Wasze dzieci bawią się w ten sposób.
2 Innym znaczeniem hasania jest tańczenie. Nie jest to jednak taniec, który ma określone figury. Polega on raczej na swobodnych ruchach całego ciała. Inaczej takie tańczenie możemy nazwać pląsaniem.
Hasać – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co znaczy hasać, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:
- biegać,
- brykać,
- dokazywać,
- baraszkować,
- zbytkować,
- swawolić,
- figlować,
- harcować,
- fikać,
- pląsać,
- pajacować,
- szaleć,
- szumieć,
- stawać na głowie,
- wyczyniać/wyprawiać harce.
Popularne połączenia z wyrazem hasać
- Wesoło hasać,
- hasać po drzewach,
- hasać na parkiecie.
Wyrazy pokrewne
- Hasający,
- hasanie.
Przykłady użycia wyrazu hasać
Przykłady użycia w literaturze
Kastylijczyk odszedł nareszcie, mrucząc ciągle, a jeźdźcy nasi postępowali z wolna dalej, ale taki tłok ciągle się wokoło nich powiększał, że Don Antonio musiał nieznacznie zdjąć Don Kichotowi ów napis. Skoro noc nastała, powrócili wszyscy do Don Antonia, gdzie żona jego, przystojna bardzo kobieta i wesołego usposobienia, zaprosiła kilka przyjaciółek dla uczczenia gościa i uciechy z nadzwyczajnych bzików rycerza. Wieczerza była świetna, damy postrojone, a po wieczerzy bal. Były tam dwie damy bardzo dowcipne i wesołe, a dla zabawy całego towarzystwa wzięły Don Kichota w swoje obroty. Jak tylko z jedną przetańczył, zaraz z drugą musiał hasać.
Miguel de Cervantes Saavedra, Don Kichot z La Manchy
— On mówi, że chyba całe stada wilków hasały koło mnie… Mówi, że takiego śladu jeszcze nie widział nigdy w życiu… Mówi, że już się zmęczył…
— Wypocznie sobie, zanim natrafi na właściwy trop — rzekła chłodnym głosem Bagheera, prześlizgując się koło pnia i przyłączając się do tej gry w ciuciubabkę, w jaką zabawiały się wilczęta.
Rudyard Kipling, Druga księga dżungli
Przesunęła mi się o wczesnym poranku życia jak sen złoty i krwawy, zniknęła. Po świecie rozlała się ciemność. W ciemności miałam duszę wiecznie utęsknioną i za słonecznymi, złotymi snami goniącą — po polach, nad którymi stały cisze głuche i hasały ponure wichry.
Eliza Orzeszkowa, Gloria victis
