Hermetyczny – czyli jaki? Co to znaczy? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Robiąc codzienne zakupy, możemy znaleźć różne produkty, które zapakowane są hermetycznie. Możemy również spotkać się z określeniem, że jakaś grupa osób jest hermetyczna. Co zatem oznacza, że coś jest hermetyczne? Jak wyglądają synonimy tego przymiotnika? Wyjaśnienia znajdziecie w poniższym tekście.
Hermetyczny – czyli jaki? Co to znaczy? Definicja słowa
1 Hermetyczny to inaczej bardzo szczelnie zamknięty, aby nie przepuszczać powietrza ani wody. Najczęściej określenie to jest stosowane w odniesieniu do różnego rodzaju opakowań służących do przechowywania żywności. Dzięki temu produkty w nich umieszczone się nie psują. Takim hermetycznym opakowaniem może być słoik, butelka lub puszka.
2 Hermetycznym nazywa się też coś, co jest niedostępne dla kogoś z zewnątrz. Do czegoś hermetycznego mają dostęp wyłącznie wybrane, wtajemniczone w to osoby. Do takiego hermetycznego środowiska bardzo trudno się dostać.
Hermetyczny – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy hermetyczny, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
Hermetyczny – synonimy w pierwszym znaczeniu
- Szczelny,
- nieprzepuszczalny,
- wodoszczelny,
- wodoodporny.
Hermetyczny – synonimy w drugim znaczeniu
- Dostępny wybranym,
- wyizolowany,
- odizolowany,
- odosobniony,
- wydzielony,
- elitarny,
- ekskluzywny,
- sterylny,
- sekretny,
- tajemny,
- tajny.
Hermetyczny – wyrazy pokrewne
- Hermetyczna,
- hermetyczne,
- hermetyczność,
- hermetycznie.
Hermetyczny – połączenia wyrazowe
- Hermetyczny pojemnik,
- hermetyczna butelka, kapsuła, komora, puszka,
- hermetyczne opakowanie, zamknięcie,
- hermetyczny krąg, świat, układ, rynek,
- hermetyczna grupa, społeczność,
- hermetyczne grono, środowisko,
- bardzo, całkowicie, dość, niezwykle, zbyt, mniej, nieco, trochę hermetyczny,
- hermetyczny język, styl, charakter,
- hermetyczna magia, nauka, wiedza, terminologia,
- elitarny i hermetyczny, trudny i hermetyczny.
Przykłady użycia wyrazu hermetyczny w literaturze
Wyszedłem na taras; Cyganie daleko już byli odeszli od zamku. Wziąłem książkę z biblioteki, ale nie mogłem długo czytać. Byłem roztargniony i miałem głowę zaprzątniętą czym innym. Nareszcie dano znać do stołu. Rozmowa jak zwykle toczyła się o duchach, widmach i upiorach. Gospodarz mówił nam, że starożytni mieli o nich pomieszane pojęcia i znali je pod nazwiskiem empuzów, larw i lamiów, ale że dawni kabaliści równie byli mądrzy jak dzisiejsi, jakkolwiek znano ich tylko pod mianem filozofów, które było im wspólnym z wielą ludźmi niemającymi żadnego wyobrażenia o naukach hermetycznych.
Jan Potocki, Rękopis znaleziony w Saragossie
Głupcy. Nie rozumieją, że przechodzą obojętnie obok nowego szybu wświdrowującego się w głąb tajemnic przyrody, obok źródła, z którego wypłynie może decydująca o ich przyszłości siła. Potęga! Któż domyślić się jej może w bladych opalowych kroplach, osiadających z wolna na pękatych wzdęciach kolb, w białych kryształkach, układających się w dziwną figurę na dnie porcelanowej wanienki, w stłumionych detonacjach, dochodzących z hermetycznego tygla, czy w szmerze burego płynu, w szmerze, którym przyroda zwierza mu swoje tajemnice, jemu, skromnemu chemikowi fabrycznemu, inżynierowi Ottmanowi, jednemu z dziesięciu tysięcy szukających klucza.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka
