Kłoda – co to jest? Definicja, synonimy, przykłady

Chyba wszyscy kojarzymy słowo, jakim jest kłoda. Znamy nawet kilka powiedzeń z kłodą. W tym tekście znajdziecie definicję tego słowa, a także poznacie jego synonimy.

Kłoda – co to jest? Co to znaczy? Definicja, czyli znaczenie słowa

Kłoda to pień zrąbanego lub zwalonego drzewa bez gałęzi. Ale okazuje się, że nie jest to jedyne znaczenie kłody. Dawniej kłodą nazywano również ul wykonany z takiego powalonego pnia.

Kłoda w powiedzeniach

Kłoda stała się również elementem niektórych powiedzeń w języku polskim. Gdy ktoś coś utrudnia, mówimy, że rzuca kłody pod nogi. Natomiast gdy ktoś upadnie bez ruchu, mówimy, że padł jak kłoda.

Kłoda – synonimy i wyrazy bliskoznaczne

Pomocne w zapamiętaniu tego, co to jest kłoda, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne:

Przykłady użycia słowa kłoda w literaturze

— I rzeczywiście spostrzegłem jeszcze o zachodzie jakieś pnie na morzu. Rozpoznawszy je, nie zaprzątałem sobie nimi głowy; zapomniałem o nich na śmierć aż do tamtej chwili. Nic dziwnego, że w pobliżu takiego wybrzeża widać pływające kłody, i daję głowę, że kapitan zobaczył je rzeczywiście w smudze księżyca. To dziwne, od jakiej drobnej rzeczy zależy czasem życie człowieka — od jednego słowa! Siedzi pan tu przede mną, nic nie podejrzewając, i nieświadomie może się panu wypsnąć coś takiego, co rozstrzygnie o pana losie. Nie to, żebym czuł dla pana nieżyczliwość. Nic a nic do pana nie czuję. Więc gdyby kapitan był wtedy odpowiedział: „Et, głupstwo!” i odwrócił się do mnie plecami, nie uszedłby i trzech kroków w stronę swego łóżka; ale on stał na miejscu i milczał. Teraz znów cała rzecz polegała na tym, żeby go się pozbyć, gdy już nie będzie potrzebny na pokładzie.

— „Staramy się właśnie rozpoznać, czy tamten przedmiot to łódka, czy kłoda?” — mówi kapitan do Pana Jonesa.

Joseph Conrad, Zwycięstwo

Łatwo sobie wyobrazić, iż byłem śmiertelnie zmęczony. Toteż ledwo zasnąłem — co nastąpiło po dłuższym rzucaniu się — spałem twardo jak kłoda.
Już towarzysze moi byli dawno na nogach, zjedli śniadanie i powiększyli zapas chrustu bez mała o połowę dotychczasowej wysokości, gdy ocknąłem się, przebudzony jakimś poruszeniem i gwarem głosów. — Biała chorągiew! — ktoś mówił, a zaraz potem rozległ się krzyk zdumienia:
— Silver parlamentarzem!
Usłyszawszy to zerwałem się na równe nogi, przetarłem powieki i podbiegłem do strzelnicy wyciętej w ścianie budynku.

Robert Louis Stevenson, Wyspa skarbów

Wtem stanęli. Przed stopami ich, bladożółtym pasem zieloność trawy i mchu przerzynając, wśród grubej warstwy białego, drzewnego miału leżała na wpół obrobiona gruba kłoda drzewa.

Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem

Co krok, to Jasiek się rozczapierzał i bęc jak ta kłoda na ziemię, że mu to i nogi podstawiali, a Józia tak utrafnie kicała, stawała słupka i wargami ruchała, niczym żywy zając.

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi