Mentalnie – definicja, synonimy, słownik. Wyjaśniamy, co to znaczy
Przysłówek mentalnie wywodzi się oczywiście od mentalności. Czym jest mentalność? Co oznacza mentalnie? Jakie są synonimy tego wyrazu? O tym wszystkim dowiecie się z treści poniższego tekstu.
Mentalnie – czyli jak? Co to znaczy? Definicja
Przysłówek mentalnie, najprościej rzecz ujmując, oznacza coś, co jest dotyczące właściwości umysłu lub sposobu myślenia. Każdy człowiek ma jakąś swoją mentalność. Mają na to wpływ czynniki:
a) społeczne: środowisko w jakim się wychował i w jakim żyje,
b) kulturowe: poglądy religijne, przekonania polityczne.
Wszyscy dobrze wiemy, jak ważna jest bliskość i obecność drugiej osoby. Nie tylko fizycznie, ale też mentalnie czy duchowo. Właśnie w taki też sposób możemy wspierać kogoś. Takie wsparcie mentalne jest bardzo ważne w sytuacjach trudnych, bolesnych czy stresujących. Bardzo często przecież mówimy: „Jestem z tobą myślami”, to jest właśnie przejaw mentalnego wsparcia. Współcześnie jest to zazwyczaj bardzo ułatwione, ponieważ niemal zawsze pod ręką mamy telefony. Kilka ciepłych słów napisanych czy usłyszanych potrafi zdziałać cuda.
Należy jednak pamiętać o tym, że wsparcie mentalne to nie jest tania motywacja w stylu: „musisz się uśmiechać, bo to rozwiąże wszystkie twoje problemy”. W żadnym wypadku! Bo takie słowa nie mają absolutnie nic wspólnego ze wsparciem. To wyłącznie przejaw niezdrowego optymizmu. Czasem wystarczy dać komuś poczuć, że nie jest sam ze swoimi problemami, bez tego typu „złotych rad”.
Mentalnie – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
Pomocne w zapamiętaniu tego, co to znaczy mentalnie, co znaczy to słowo, będą na pewno synonimy i wyrazy bliskoznaczne.
- duchowo,
- wewnętrznie,
- psychicznie,
- intelektualnie,
- umysłowo,
- rozumowo.
Mentalnie – pochodzenie wyrazu, czyli o etymologii
Słowo mentalnie pochodzi od mentalności. Mentalność z kolei jest słowem zaczerpniętym z łaciny od słowa mentis – 'umysł'.
Mentalność
Mentalność to pojęcie, które dotyczyć może zarówno pojedynczych osób, jak i grup społecznych. Mentalnością nazywamy ogólny zbiór czyichś przekonań, postaw, poglądów, sposobu myślenia i zasad, którymi jednostka lub zbiorowość kieruje się przy postrzeganiu, odczuwaniu, wartościowaniu i reagowaniu na życie społeczne.
Mentalność jest budowana przede wszystkim na założeniach norm społecznych obowiązujących w danej grupie. Mentalność jest tą cechą ludzką, którą bardzo trudno jest zmienić. Czasem jest to wręcz zadanie niewykonalne.
Pojęcia mentalności używa się zazwyczaj w kilku znaczeniach. Oto one:
- Wspólna cecha konkretnej zbiorowości w określonym czasie, np. mentalność kapitalistyczna.
- Cecha charakteryzująca różne środowiska, np. mentalność mieszczańska, kupiecka, związkowa.
- Cecha charakteryzująca konkretną sferę aktywności, np. mentalność społeczno-polityczna, obyczajowa, tożsamościowa, ekonomiczna.
Mentalnie – wyrazy pokrewne
- Mentalny,
- mentalnościowy,
- mentalnościowo,
- mentalność.
Mentalnie – kolokacje, czyli popularne połączenia z tym słowem
- Dojrzeć, dorosnąć, doróść mentalnie; tkwić gdzieś mentalnie,
- ukształtowany; bliski, obcy; różni mentalnie; przygotowany mentalnie do czegoś,
- różnić się mentalnie.
Przykłady użycia wyrazu mentalnie
Mentalnie – przykłady użycia wyrazu w literaturze
Żyje ich jeszcze około pół miliona, może - milion. Nikt nigdy nie policzył tej ruchliwej, tajemniczej, unikającej kontaktów społeczności. Żyją osobno, nie tylko fizycznie, ale i mentalnie zamknięci w swojej trudno dostępnej Saharze. Nie interesuje ich świat zewnętrzny. Nie przychodzi im do głowy, żeby poznawać morza jak wikingowie, żeby uprawiać turystykę, zwiedzać Europę czy Amerykę. Kiedy schwytany przez nich jeden z podróżników europejskich powiedział im, że chce dotrzeć do Nigru, nie dali mu wiary: – Po co ci Niger? Czy w twoim kraju nie ma rzek? Mimo że Francuzi okupowali Saharę ponad pół wieku, Tuaregowie nie chcieli uczyć się francuskiego, nie interesował ich Kartezjusz ani Rousseau, Balzac czy Proust.
Ryszard Kapuściński, Heban
Tożsamość przestrzenną osiąga się w obrazie reklamowym przez prezentowanie przestrzeni typowych, z którymi odbiorca może się łatwo identyfikować, bądź to fizycznie, bądź to mentalnie . Kompozycja obrazu reklamowego operuje często stereotypami przestrzeni. Stereotypowa przestrzeń jest dla odbiorcy czymś swojskim, znanym, z czym chętnie się identyfikuje, akceptując obowiązującą w tej przestrzeni skalę wartości.
Ewa Szczęsna, Poetyka reklamy
Coraz bardziej zamykałam się w sobie mentalnie i emocjonalnie.
Shy Keenan, Zniszczone dzieciństwo
