Sfrustrowany – czyli jaki? Definicja, synonimy, przykłady użycia
Przymiotnik sfrustrowany wyraża nieprzyjemne emocje, które pojawiają się w człowieku w pewnych okolicznościach życiowych. Prawdopodobnie każdy z nas w jakimś stopniu doświadczył tego stanu emocjonalnego. Kogo zatem możemy określić sfrustrowanym? Jakimi synonimami możemy zastąpić ten wyraz? Odpowiedzi znajdziecie w poniższym tekście.
Sfrustrowany – czyli jaki? Znaczenie wyrazu
Przymiotnik sfrustrowany pochodzi od rzeczownika frustracja. Ten z kolei wywodzi się od łacińskiego frustratio – ‘zawód, udaremnienie’.
Kimś sfrustrowanym określa się więc człowieka, który jest zawiedziony i zniechęcony tym, że w żaden sposób nie może zaspokoić swoich potrzeb lub osiągnąć zamierzonego celu. Największą bolączką sfrustrowanego człowieka jest to, że mimo wszelkich podejmowanych prób i starań, by spełnić swoje marzenia, zaspokoić potrzeby lub osiągnąć zamierzony cel, jego wysiłki spełzają na niczym.
Komuś sfrustrowanemu często towarzyszą pewnego rodzaju wyrzuty sumienia wobec siebie samego spowodowane właśnie tym, że wszystkie podejmowane działania i zabiegi nie przynoszą oczekiwanego skutku. Położenie tej osoby nie zmienia się w ogóle lub wręcz się pogarsza. Z tego powodu w kimś sfrustrowanym narasta przykre napięcie emocjonalne związane z niemożnością spełnienia, rozwiązania sytuacji.
Sfrustrowany – przykłady użycia
- Przez stres, samotność i brak dziewczyny jestem coraz bardziej sfrustrowany.
- Kibice są sfrustrowani kolejnym przegranym meczem.
Sfrustrowany – synonimy i wyrazy bliskoznaczne
- Zrezygnowany, zgnębiony, przybity, przyklapnięty, przygaszony, zgaszony.
Sfrustrowany – wyrazy pokrewne
- Sfrustrowana, sfrustrowane, frustracja, frustrować, frustrat, frustratka, frustrująco, frustracyjny, frustracyjna, frustracyjne, frustracyjnie.
Przykłady użycia wyrazu reduta w literaturze i prasie
Jeżeli nie podążysz za marzeniem albo pasją, Twoja praca stanie się klatką, choćby nawet złotą. Ciało bez duszy! Staniesz się osobą sfrustrowaną, apatyczną i pozbawioną sensu życia.
Rhonda Byrne, Bohater
By uniknąć jednostronności, przytoczę teraz scenę z niezmiernie popularnej i szeroko nagradzanej w zeszłym roku niemieckiej komedii filmowej, której bohaterką jest młoda, ciut sfrustrowana kucharka, która nie bez racji uważa się za artystkę w swojej branży, a tymczasem ze strony klientów spotyka ją krytyka, jako że jej potrawy są niekonwencjonalne. Właścicielka restauracji wielokrotnie kryje kucharkę przepraszając, że coś smakuje nie tak, jak oczekiwał konsument, i każe przerabiać potrawy tak, by trafiały w gust przeciętny. Rozwścieczona kucharka-artystka buntuje się i kiedyś wygarnia konsumentom, że nie mają pojęcia o tym, co to jest dobra kuchnia. Mimo że film nie pozwala widzom spróbować żadnej z potraw, jesteśmy przekonani, że kucharka ma rację […]
Krzysztof Zanussi, Takie jest pana zdanie, „Polityka” nr 2399
