Dotknij przycisk czy dotknij przycisku? Którą formę wybrać?
Jak poprawnie powiedzieć komuś, by czegoś dotknął? Dotknij przycisk czy dotknij przycisku? Dotknij lewe ucho czy lewego ucha? Jaki przypadek gramatyczny wybrać w takiej sytuacji: biernik czy dopełniacz? Odpowiedź znajdziecie w naszym poradniku!
Dotknij przycisk czy dotknij przycisku? Która forma jest poprawna?
Dotknij przycisk czy dotknij przycisku?
Jedyna poprawna forma to ta z dopełniaczem, czyli dotknij przycisku.
Poniżej znajdziecie wyjaśnienie, kolejne przykłady oraz pewien wyjątek od reguły.
Chcesz przejść? Dotknij przycisku i poczekaj na zielone światło
Czasownik dotykać w znaczeniu ‘dotknięcia czegoś np. ręką’ lub ‘dotknięcia problemu’ łączy się z rzeczownikiem w dopełniaczu (kogo? czego?).
Spójrzmy na poniższe przykłady poprawnej odmiany:
Dotknij mojego nosa.
A teraz proszę dotknąć lewego ucha.
Kiedy dotykać łączy się z biernikiem?
Warto zaznaczyć, że czasownik dotykać w znaczeniu ‘wyrządzić szkodę’ lub ‘sprawiać przykrość’, ale też w znaczeniu przenośnym łączy się zazwyczaj z biernikiem (kogo? co?), np.:
Powodzie bardzo często dotykały ten region.
Joasię mocno dotknęły te żarty.
Katastrofa dotknęła dwieście rodzin.
Dotknij przycisk czy dotknij przycisku? Już wszystko jasne! Przykłady z literatury
Dotknij moich palców – mówiła do mnie – czy nie zdają ci się z lodu?
François-René de Chateaubriand, Atala
François-René de Chateaubriand, Atala
Przyklęknij, synu! Dotknij ręką księgi,
Krzyż ten ucałuj i uchyl swej głowy.
Maria Konopnicka, Galileusz
Najlepiej dojdź do wprawy w wodzeniu palcem
po gwincie. Możesz żyć z muzyki albo geometrii,
ale sport im lepiej zostaw. Dotknij gwintu
sięgając po gitarę.
Dominik Bielicki, Gruba tańczy
Nie jestem tchórzem, Watson, lecz to wycie ścięło mi krew w żyłach. Dotknij mojej ręki.
Była zimna jak marmur.
Arthur Conan Doyle, Pies Baskerville'ów
Tak, ona piękna, aleś ty stokroć piękniejsza. Ty się nie znasz, inaczej zakochałabyś się w sobie jak Narcyz… Ona się kąpie w mleku oślic, a ciebie chyba Wenus wykąpała we własnym. Ty się nie znasz, ocelle mi! Nie patrz na nią. Zwróć oczy ku mnie, ocelle mi!… Dotknij ustami tej kruży wina, a potem ja oprę na tym samym miejscu moje…
Henryk Sienkiewicz, Quo vadis
?
