Egalitaryzm – znaczenie, etymologia, słownik
Co to jest egalitaryzm i jaka jest etymologia tego słowa? Jakie są jego przykłady użycia? O tym wszystkim w naszym artykule.
Egalitaryzm – co to jest?
Często słyszymy o postawie egalitarnej lub o społeczeństwie egalitarnym. Szczegółowym omówieniom poddawany jest egalitaryzm społeczny oraz egalitaryzm śmierci. Czy jednak znamy dokładne znaczenie tego słowa? Zerknijmy na jego definicję i wyrazy bliskoznaczne.
Egalitaryzm – co to jest? Definicja słowa
Egalitaryzm definiowany jest w następujący sposób:
1Myśl społeczno-polityczna, zgodnie z którą sprawiedliwy ustrój społeczny opierać należy na zasadzie całkowitej równości obywateli (ekonomicznej, społecznej i politycznej). Element wielu ideologii i systemów politycznych (np. w doktrynie komunistycznej).
2Teza uznająca, że wszyscy ludzie są równi i powinni mieć jednakowe prawa.
Egalitaryzm – wyrazy pokrewne
- Egalitarystyczny
- egalitarysta.
Etymologia
Słowo egalitaryzm pochodzi z języka francuskiego, od słowa égalitaire oznaczającego tyle, co ‘dążący do zrównania’.
Egalitaryzm – odmiana wyrazu
| liczba pojedyncza | |
| M. | egalitaryzm |
| D. | egalitaryzmu |
| C. | egalitaryzmowi |
| B. | egalitaryzm |
| N. | egalitaryzmem |
| Ms. | egalitaryzmie |
| W. | egalitaryzmie |
| liczba mnoga | |
| M. | egalitaryzmy |
| D. | egalitaryzmów |
| C. | egalitaryzmom |
| B. | egalitaryzmy |
| N. | egalitaryzmami |
| Ms. | egalitaryzmach |
| W. | egalitaryzmy |
Przykłady użycia wyrazu egalitaryzm
Idea powszechnej równości. Bo wbrew swojemu pragmatyzmowi czy relatywizmowi Europa pozostaje niezwykle moralistyczna. Egalitaryzm jest podstawową, nienegocjowalną, fundamentalną ideą, na której Europejczycy opierają myślenie o człowieku. Mogą się kłócić o sympatie polityczne, o istnienie Boga, ale za uznają, że ludzie są równi, a mają być jeszcze równiejsi. Nierówność jest grzechem, zaś równość zbawieniem. Większość krucjat, które się odbywają we współczesnym świecie, to święte wojny o równość.
Tomasz Terlikowski, W poszukiwaniu Absolutu, „Ozon” nr 22, 2005
Jak trafnie zauważył Frank Parkin: „Egalitaryzm zdaje się wymagać takiego systemu politycznego, w którym państwo jest zdolne do nieustannej kontroli tych grup społecznych i zawodowych, które w przeciwnym razie - dzięki kwalifikacjom, wykształceniu czy cechom osobistym - mogłyby rościć pretensje do nieproporcjonalnego udziału w wynagrodzeniu. Najbardziej efektywnym sposobem kontroli takich grup jest pozbawienie ich możliwości politycznego organizowania się, czyli - innymi słowy - podważania równości społecznej”.
Edmund Wnuk-Lipiński, Demokratyczna rekonstrukcja : z socjologii radykalnej zmiany społecznej
